ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ာစြာနဲ ့
Posted on 11/20/2009 by
nyeinmahaw08
'' ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆုိသည္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနသည့္ အိမ္မက္ျဖစ္သည္''
( အရစၥတုိတယ္)
ကြ်န္မ အဲဒီအဆုိကို ခါးခါးသီးသီး ျငင္းဆန္ခဲ ့ပါတယ္။ မၾကဳိက္ဘူးူ (သူနဲ ့မေတြ ့ခင္အခ်ိန္အထိ)။ ကြ်န္မ ဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ကို ခပ္ျပဳံးျပဳံး ႏွစ္သက္စြာ စားသုံးေနတဲ ့သူ ။ ေမွ်ာ္လင္ခ်က္ နဲ ့မွ အသက္ဆက္ခ်င္သူ။ ကြ်န္မ တကုိယ္လုံး ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ ့ တနင့္တပုိး ထုတ္ပုိးထားတာ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သာမရွိ ခ ဲ့ ရင္အသက္ရွင္ရတာ ဘာအဓိပၸယ္မွမရွိဘူ းလုိ ကြ်န္မ ထင္တယ္ေလ ။
မနက္အိပ္ယာကထတုိင္းေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ကုိ ရင္ဘတ္ထဲ ထည့္ျပီး တေန ့တာကို ျဖတ္သန္းေနတာ အခုခ်ိန္ထိပဲ.။
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ဟာာ ကြ်န္မ ဘ၀
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဟာ အခ်စ္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဟာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဟာ ကစားပြဲ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဟာ စိန္ေခၚပြဲ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဟာ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ေပါ့။
ကြ်န္မ မွာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ေတြ စကၠန္ ့လုိ္က္ ၊ မိနစ္လုိက္၊ နာရီအလုိက္ ဒီဂရီ တက္ခ ဲ့ရတာ။ မွတ္မိပါေသးတယ္.......... ကြ်န္မ ခပ္ငယ္ငယ္တုန္းကေပါ့ ကြ်န္မ ေဖေဖ ကို စိတ္ကူး နဲ ့ပုံေဖာ္ ျပီးလြမ္းတုိင္း ကြ်န္မ အေဖကို ေတြ ့ခြင့္ ရမယ္ ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ..........။
ကြ်န္မ ရွစ္တန္း ေက်ာင္းသူ ........... သခ်ၤာ ဟာ နဲ ့ကြ်န္မ ဟာ
မဟာမိတ္ျဖစ္ခဲ ့ရတုိင္း ............ က်က္စာ ေတြ သမုိင္းနဲ ့ပထ၀ီေတြ ကို မျမင္ခ်င္ေရာင္ေဆာင္ခဲ ့လုိ ့(အမွတ္ေကာင္းေကာင္း နဲ ့ေအာင္တုိင္းဆုခ်တတ္တဲ့
အဘုိးကို သတိေျပးရတာနဲ ့) ေခါင္းကို တဗ်င္းဗ်င္းကုတ္လုိက္ စာေတြ ကို ေအာ္က်က္ခဲ ့ရတုိင္း ကြ်န္မ စက္ဘးီတစင္း ကို ပုံေဖာ္ ျပီးလုိခ်င္တုိင္း စက္ဘၤီး စီးခြင့္ ရမယ္ ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္.......................................။
အခုေတာ့လဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တခု ၀င္လာျပီကုိး။ ေန ့တုိင္းစားလဲ ဒီစိတ္ အဲဒီစိတ္၊ အိပ္လဲအဲဒီစိတ္၊ ေနာက္ဆုံး အိမ္မက္ထဲေတာင္ အေဖရယ္ ကြ်န္မ ရယ္ စာအတူတူ ေအာ္က်က္ ခဲ ့တယ္တဲ ့.............။
ဒီလုိနဲ ့စာေမးပြဲလဲ ျပီးေရာ စက္ဘီး ေပၚ တက္ခြင့္နဲ ့ ...........အေဖ က စက္ဘီးစီးသင္ ေပး မယ္ ဆုိ တဲ ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္..........။ (မရခင္ က CRAZY)ျဖစ္ခဲ ့၇ေပမယ့္ ............................။
ဒါေပမယ္ ့ စက္ဘီးေသာ္လည္းေကာင္း .......... အေဖ ေသာ္လည္းေကာင္း..
အဲဒီေမွ်ာ္လင္ ့ခ်က္ ျပည့္စုံ ျပီးေနာက္ပုိင္းမွာ........ ေတာ ့....။
သူနဲ ့ေတြ ့လုိက္တုိင္း အရာရာ က ေသးေသးေလးေတြေတြျဖစ္ျဖစ္ေနတဲ ့အထိ မယံုႏုိင္စရာေတြ အခ်စ္ကို စေတြ ့ရခဲ ့ရတဲ ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္.................. ။
သူ နဲ ့စေတြ ့တာ မဆန္းေပမယ့္လဲ ရုိးလဲမရုိးပါဘူး။ သူနဲ ့အေနနီးခဲ ့ရတာ ကြ်န္မ တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္လား(ကြ်န္မ အထင္ေျပာရတာပါ) ဒါေပမယ့္နီးလ်က္နဲ ့ေ၀းခဲ ့ရတာကုိေတာ့ေနာက္မွ သိလုိက္ရတယ္။
သူ ရဲ ့ အသံ ၊ စိတ္မရွည္တတ္တဲ ့ သူ ပုံစံ .......... ဒါေတြ က႕ြ်န္မ ကုိ ႏွစ္သက္ေစတဲ ့ကာရန္ တခု.။ အတြယ္တာ နဲ ့ အခ်စ္ေတြ က ကြ်န္မ တြက္ေမ်ာ္လင့္ျခင္း ပါရမီျဖည့္ ခြင့္ရမယ္ ့လုိ ့ထင္ခဲ ့တာ ( အဲဒါကြ်န္မအမွား)
အဲဒီေန ့က ကြ်န္မ ေ၀ဒနာ ကို ဖုန္းထဲ ကေန တစ္ဆင့္ သူ ့ကို ေျပာျပလုိက္တယ္
နား နဲ ့မနာ ႏွလုံး သာ းနဲ ့နာပါေတာ့လုိ ့...........
ယုံပါ ကြ်န္မ ရွင့္ကို ခ်စ္ခဲ ့တယ္ ဒါေပမယ့္ ...........
ျဗဳန္းဆုိ ဖုန္းခ်သြားတဲ ့ ေနာက္ အရာရာ ျပီးဆုံး ခဲ ့ျပီ။
'' လူၾကီးမင္းေခၚဆုိေသာဖုန္းမွာ '' တဲ ့ ကဲ ။
အဲဒီေန ့က စျပီး သူနဲ ့စကားမေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး ။ လုံး၀မေျပာျဖစ္ခဲ ့ရင္ေကာင္းမွာ ..............အခုေတာ ့လူၾကီးမင္းေခၚဆုိေသာဖုန္းမွာ ..........
သူမ က ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေျပာတာ ပါ ပဲ ဒါေပမယ္ ့ကြ်န္မ ႏွလုံး သား နံရံတုိင္းမွား အဲဒီ အသံေတြ ပဲ ့တင္ ထပ္ထပ္နဲ ့ ရင္ခုန္သံေတြ ေခ်ာ္လဲခဲ ့ရျပီ.။
တေျမ ့ေျမ ့ ေဆြးေျမ ့ ျပီး ကြ်န္မ ေမ်ာ္လင္ခ်က္ ေသြးပ်က္ခဲ ့ရျပီ..။
အဆုိး၀ါးဆုံး ရုိက္ခ်က္ တခု က '' လူၾကီးမင္းေခၚဆုိေသာဖုန္းမွာ တဲ ့ ''
ေနာက္ထပ္ဆက္ျပီး သူ ကိုဘာမွမေျပာျဖစ္ခဲ ့ေတာ့ပါဘူး .......။
သူနဲ ့လဲမေတြ ့ေတာ့ပါဘူး .........။ ကြ်န္မ ႏွလုံး သားကေတာ့ သူ ့ရင္ခြင့္ ကို
မခုိလုံ ႏုိင္ခဲ ့ေပမယ့္ သူ ့ကို ေတာ့ ထာ၀ရ ေမ်ာ္လင့္ေနတုန္းပါပဲ။
'' ေမ်ာ္လင္းျခင္းဆုိသည္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနသည့္ အိမ္မက္ျဖစ္သည္''
ကြ်န္မ အဲဒီအဆုိ ကို ခါးခါးသီးသီး လက္ခံ လုိက္ပါျပီ။