က်မအေမ (အေမမ်ားေန႕အမွတ္တရ)

Geschrieben am 26.01.2013 von shweyoat

·         အေမသည္ ဤပက္လက္ကုလားထိုင္မွ ထရသည္မွာ အလြန္ပင္ ခက္ခဲလွေပသည္။

·         ကၽြန္မအေမ့ကို ေဖးကူဖို႕ျပင္မိသည္။

·         “ရတယ္ သမီးေနေန …အေမထႏိုင္ပါတယ္…”

·         ကၽြန္မကူ၍မရေသာအခါ သက္ျပင္းကိုသာ ခပ္ရွည္ရွည္ခ်ျဖစ္သည္။ “အေမ” ကၽြန္မအေမသည္ သူထိုင္လွ်င္ ထိုပက္လက္ကုလားထိုင္မွာဘဲထိုင္သည္။ ထရသည္မွာလဲ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲေပမယ့္ ထိုခံုေလးကို အေမ ေတာ္ေတာ္ႏွစ္သက္ပါသည္။ အေမသည္ အသားျပဳတ္ေၾကာ္မ်ားလုပ္ကာ ထိုကုလားထုိင္တြင္ ထိုင္၍ ေရေႏြးၾကမ္းႏွင့္ျမည္းရသည္ မွာ အေမ့နိဗၺာန္တစ္ခုျဖစ္မည္ထင္သည္။

·             ကၽြန္မအရင္တုန္းကလို အေမႏွင့္ေန႕တိုင္းအေနျဖစ္သည္မွာ တစ္ႏွစ္နီးပါးရိွျပီ။ ကၽြန္မရန္ကုန္ျမိဳ႕ထဲရိွ အလုပ္(ခရီးသြားလုပ္ငန္းကုမၸဏီ)တစ္ခုမွာ လုပ္ေနေသာေၾကာင့္ ပင္ျဖစ္သည္။ က်မဘဲြ႕ရျပီးသည္အထိ အေမႏွင့္အေဖသည္ က်မအား ဘာအလုပ္မွမခိုင္း အိမ္တြင္သာကူေစခဲ့သည္။ သို႕ေပမယ့္ က်မလူတိုင္းႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းကာ အလုပ္လုပ္လိုလွသည္။ အိမ္မွာေနရသည္ကို က်မအတြက္ က်မ၏ အရည္အေသြးမွိန္သည္ဟုခံစားမိကာ အျပင္အလုပ္လုပ္ရန္အားသန္မိေတာ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္က်မအလုပ္ကာ ရန္ကုန္အလုပ္ႏွင့္ေမွာ္ဘီအိမ္ေ၀းသည္ဟူေသာအေၾကာင္း ျပခ်က္ျဖင့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ထဲတြင္ပင္ေနကာ အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္သည္။ စေန၊တနဂၤေႏြ ရံုးပိတ္ရက္မ်ားသာ အိမ္သို႕ျပန္ကာေနေလ့ရိွသည္။

·             က်မအလုပ္ပိတ္ရက္ အိမ္ျပန္လွ်င္ အေမသည္ က်မၾကိဳက္တတ္ေသာ ဟင္းမ်ားကိုခ်က္ကာ ျခံ၀တြင္ထြက္ၾကိဳသည္။ က်မ အေမ့ကို အလုပ္မွ ေပ်ာ္စရာ၊စိတ္ညစ္စရာမ်ား အလုပ္အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကို ေျပာျပသည့္အခါ အေမနားေထာင္၍ အၾကံေကာင္းမ်ားေပးသည္။ အမ်ားဆံုးကေတာ့ “အလုပ္ထြက္ျပီး အိမ္မွာလာေန”ဆိုတာ မ်ားသည္။

·             က်မအတြက္ေတာ့ အိမ္နဲ႔ ေ၀းေ၀းေနလွ်င္ အေမက်မကိုပိုခ်သ္သေယာင္ခံစားမိသည္။ ဆူလဲမဆူ ေငါက္လဲမေငါက္ ၊ က်မအိမ္ျပန္လွ်င္ က်မၾကိဳက္တာေတြခ်က္ေကၽြး ၊ က်မေျပာတာေတြ နားေထာင္ကာ အေမျပံဳးကာေနတတ္သည္။ က်မအလုပ္စ၀င္၀င္ျခင္းတြင္ အေမသည္က်မ၏အိပ္ယာကို(အိမ္ေပၚတပ္မွ) ဖုန္မတက္ေအာင္ က်မေနစဥ္အတိုင္းသန္႕ရွင္းထားေပးသည္။ သို႕ေသာ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အေမအေပၚထပ္သို႕မတက္ႏိုင္ေတာ့။ က်မအိပ္ယာကို တစ္ပတ္တစ္ခါ က်မျပန္လာမွ ခင္းကာ က်မအိပ္ရသည္။ က်မအိမ္ျပန္လာလွ်င္ က်မနွင့္အေမတစ္ေနကုန္ထိုင္ကာ စကားေျပာၾကသည္။ အေမေျပာသည့္အေၾကာင္းမ်ားမွာ အေဖနွင့္ က်မအကိုအေၾကာင္း ေတြသာျဖစ္ေတာ့သည္။ သို႕ရာတြင္ အေမက အမွန္စစ္စစ္ နားေထာင္သူသာျဖစ္သည္။ က်မ မကုန္ႏိုင္ေသာ အေတြ႕အၾကံဳေတြအေၾကာင္း၊ က်မအေမ့အတြက္ သတ္သတ္ဖတ္ကာ က်က္လာသည့္ ဟာသဇာတ္လမ္းေလးေတြအေၾကာင္းအား အေမသည္ထိုင္ေနက်ပက္လက္ကုလားထိုင္ေလးတြင္ ထိုင္ကာ သူမေၾကာ္ထားေသာအသားေၾကာ္မ်ားကို ေရေႏြးၾကမ္းႏွင့္ျမည္းရင္း ျပံဳးရႊင္ကာ နားေထာင္ေလ့ရိွသည္။

·             “သမီးလာ ထမင္းေၾကာ္စား္…”

·             “အင္….”

·              “ဟဲ့ ထမင္းေၾကာ္လာစာားလို႕ေျပာေနတယ္…”

·              က်မအေတြးတို႕သည္ ျပတ္ေတာက္ကာ အေမခူးျပီးသားပန္ကန္ေရွ႕တြင္ အဆံုးသတ္၏။ အေမဆႏြင္းမႈန္႕ႏိႈင္းျခင္းႏွင့္ေၾကာ္ထားေသာ ထမင္းေၾကာ္၀ါ၀ါေလးႏွင့္ ငပိေၾကာ္က အလြန္ပင္ ခံတြင္းေတြ႕လွပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္က်မ

·            “အေမ ဒီအိမ္နဲ႔ ျခံကို ရန္ကုန္ေရြ႕လို႕ရရင္ေကာင္းမယ္…”

·            “အင္း…”

·           “ဟီး…. အဲ့ဒါဆို အေမ့လက္ရာ ေန႕တိုင္းစားလို႕ရျပီေနာ္..”

·           “အမယ္ညည္းက က်ဳပ္ကိုျပဳစုဖို႕ မစဥ္းစားဘူး ခိုင္းစာခ်င္ေနတာ”

·           “ဟီး….ဟီး…”

·            က်မအေမ့မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ျပီး ရီလိုက္ပါသည္။ အေမအသက္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္လာတာ တစ္လနီးပါးရိွျပီ။ အေမက အရင္ဘ၀ကဆုေတာင္းေကာင္းခဲ့သည္ထင္၏။ ဆံပင္ သိပ္မျဖဴေသးပါးရည္သိပ့္မတြန္႕ ေသး၊ ေခ်ာဆဲလွဆဲ က်က္သေရရိွဆဲပင္။ အေမသည္ အျပင္ကိုမထြက္ျဖစ္ေတာ့ အိမ္ထဲနွင့္ ျခံထဲတြင္ေနကာ အိမ္အလုပ္လုပ္လိုက္ ျခံထဲထိုင္လိုက္ႏွင့္အခ်ိန္ကုန္ေစတတ္ သည္။ က်မလာမွ လမ္းထိပ္ေစ်းေလးသို႕ က်မေဖးကူမႈႏွင့္အတူ ေစ်း၀ယ္ထြက္တာရိွသည္။ ထို႕ေၾကာင့္အေမသည္ အိမ္နီးနားခ်င္းႏွင့္ စကားေျပာဆိုတာအျပင္ က်မနဲ႔ေစ်း၀ယ္ထြက္ျခင္းသည္သာလွ်င္ သူမ၏ အျပင္ေလာကနွင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံျခင္းတစ္ခုျဖစ္သည္။

·               “အေမၾကီး ”

·               “ဟင္…”

·               “သမီးနဲ႔ က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားသြားဖူးရေအာင္…”

·                “အိုေအ….. ငါအသက္ထြက္ေနပါဦးမယ္…”

·                “ရင္ျပင္ထိကားေရာက္ျပီ …ကားေခါင္းခန္းကသြားရေအာင္ သမီး အိႏၵိယကျပန္လာရင္ အေမနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္းသြားမယ္ေလ…”

·                 “သြားပါဘူး တီဗီကဘဲ ဖူးလိုက္ေတာ့မယ္”

·                  “မရပါဘူးေနာ္ သမီးျပန္လာရင္ေတာ့ တူတူသြားရမယ္…အမွန္ဆို အခုသြားရမယ့္ခရီးကို ဘယ္လိုသြားရမလဲမသိဘူး… ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရက္ေတာင္ၾကာမွာဆိုေတာ့ သမီးအေမနဲ႔လဲ အဲ့ေလာက္အၾကာၾကီး မခဲြႏိုင္ဘူး…အဲ့မွာဆို ဖုန္းေတာင္ဆက္ခ်င္မွဆက္လို႕ရမွာ….”

·                “သြားပါ သမီးရယ္… သမီးက ကုသိုလ္ထူးလို႕ ဘုရားပြင့္တဲ့ ေနရာေရာက္တာ အေမ၀မ္းသာတယ္….”

·              က်မသြားရမည့္ေန႕မွာ အေမက ေခါင္းအံုးအိပ္တဲ့သဘက္ေလးထည့္ေပးလိုက္ပါ သည္။ အေမကေတာ့ျပံဳးေနဆဲ ။ က်မအေမနဲ႕႔ အေဖ့ကိုကန္ေတာ့ျပီး ထြက္လာခဲ့သည္။ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားကို အေမ့အားၾကည့္ေပးရန္၊စကားေျပာေပးရန္ ပတ္ကာမွာခဲ့ေသးသည္။ က်မအေဖက ေန႕လည္ဆို သူ၏ အလုပ္မ်ားႏွင့္အျပင္ထြက္သည့္အခါ အေမတစ္ေယာက္တည္း အိမ္တြင္က်န္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ပင္။ ထို႕အျပင္ က်မ၏ခ်စ္သူကိုလည္း အေမ့အားဖုန္းဆက္ေပးရန္ အထပ္ထပ္မွာကာ ဘုရားပြင့္ရာ ဗုဒၶဂါယာသို႕ “လီတာ(ေခါင္းေဆာင္) အေနျဖင့္ ပထမဆံုးအၾကိမ္ ခရီးထြက္ခဲ့ပါသည္။

·             က်မအိႏိၵယတြင္ အေမ၏ဟင္းလ်ာမ်ားကို လြမ္းလွသည္။ အေမ့အျပံဳးေတြကိုလဲ လြမ္းလွသည္။ စေနလဲမေတြ႕ရ တနဂၤေႏြလဲမေတြ႕ရ ။ အရင္တိုန္းကဆို ေန႕တိုင္းရံုးမွ ဖုန္းဆက္ေနက် အေမဘယ္လိုမ်ားေနလဲဟုစိတ္ပူမိသည္။ က်မသြားျပီး ဆယ္ရက္အေက်ာ္မွာေတာ့ အိႏၵိယရဲ႔႕ ပီစီအို ကေနဖုန္းေခၚေတာ့

·             “ဟဲလို….”

·             “ေမၾကီး …”

·              “သမီးအခုဘယ္မွာလဲ ထမင္းစားျပီျပီလား ေနေကာင္းလား..”

·             “သမီးခုေလ ဘုရားက သူ႕မယ္ေတာ္နတ္သားကို တရားေဟာာျပီး တာ၀တိ ံသာကေန ေျချပန္ခ်တဲ့ ေနရာကိုေရာက္ေနတာ၊ ထမင္းစားျပီး ျပီးျပီ ေမၾကီးေရာေနေကာင္းလား”

·           “အင္း ေကာင္းတယ္ ဒါေပမယ့္ ညည္းကို အရမ္းလြမ္းတယ္…ေနာက္မသြားနဲ႔ေနာ္…”

·           က်မ မ်က္ရည္ၾကိတ္က်မိသည္။

·            “ဟုတ္ သမီးလဲ အေမ့ကို အရမ္းလြမ္းတယ္ … အေမ့အတြက္ေရာ အေဖ့အတြက္ပါ လက္ေဆာင္ေတြ၀ယ္ထားတယ္…”

·             “အေမ့တြက္ဘာ၀ယ္ထားလဲ…”

·             “သဘက္ေလ အမ်ားၾကီးဘဲ…”

·              “ငါက ေလွ်ာေစာင္လိုခ်င္တာ ”

·              “ဟုတ္… ၀ယ္ေပးမယ္ ေနေကာင္းေအာင္ေနေနာ္… သမီးေလးရက္ေန႕ျပန္ေရာက္မယ္..”

·             “ဟင္ အၾကာၾကီးလိုေသးတယ္…”

·              “ခဏေလးပါအေမရယ္ ေနေကာင္းေအာင္ေနေနာ္… သမီးဖုန္းဆက္လို႕ရရင္ထပ္ဆက္မယ္…. အေဖၾကီးေရာ….”

·              “နင့္အေဖ စာေပေဟာေျပာပဲြသြားတယ္….”

·              “ဟုတ္ ဒါဘဲေနာ္….”

·               “အင္းသမီး…..”

·              ဒါပါဘဲ အေမအရမ္းလြမ္းေနတာ က်မခံစားမိပါသည္။ ဖုန္းခ်ျပီး က်မမ်က္ရည္မ်ား လိွမ့္ထြက္လာသည္။ က်မဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုလဲခ်လိုက္မိသည္။ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ရင္ အိမ္ကေနဘဲ ရံုးတက္ေတာ့မည္ဟု ၊ကားစီးတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းပင္ပန္းေပါ့။ အရမ္းလြမ္းတယ္ အေမရယ္။

·              က်မအိမ္ျပန္ရမယ့္ရက္ေတြ လက္ခ်ိဳးေရေနမိသည္။ က်မရန္ကုန္ျပန္ေရာက္သည့္ေန႕ က်မခ်စ္သူလာၾကိဳမည္ဟု က်မႏွင့္အတူ က်မကို လီတာ(ေခါင္းေဆာင္) အလုပ္သင္ေပးသည့္ သူငယ္ခ်င္းမေလးကေျပာသည္။ ခ်စ္သူက ရန္ကုန္ရွိရံုးကိုဖုန္းဆက္ျပီး ေလယာဥ္ဆိုက္မည့္အခ်ိန္ေမးသည္တဲ့။ က်မေရာက္ေရာက္ခ်င္း အိမ္ျပန္ဖို႕စဥ္းစားထားသည္။ အေမ့အား က်မ၏ အေတြ႕အၾကံဳသစ္ေတြအေၾကာင္း ၊ ကုလားလူမ်ိဳးေတြအေၾကာင္းေျပာခ်င္၏။ က်မရိုက္လာတဲ့ အလွဆံုးဓါတ္ပံုေတြကိုလည္းေကာင္းျပခ်င္၏။ အေမ့အတြက္ ၀ယ္လာေသာ လက္ေဆာင္မ်ားကိုလည္းေကာင္းျပကာ ေပးကာ အေမျပံဳးေနတာကို ထိုင္ေငးခ်င္သည္။

·                က်မေလယာဥ္ေပၚက ဆင္းေတာ့ က်မခ်စ္သူ လာၾကိဳသည္ကို ေႏြးေထြးစြာ ခံစားမိသည္။ က်မခ်စ္သူ က်မရဲ႕ luaggeကိုသယ္ကာ

·              “အိမ္ျပန္ၾကမယ္ေနာ္ခ်စ္…”

·               “ဟင္…. ဟုတ္…..”

·                 ခ်စ္သူကေတာ္သည္ကို က်မစိတ္ထဲမွ အမွတ္ၾကိတ္ေပးမိသည္။ က်မလဲ အိမ္ျပန္ခ်င္ ေနသည္မဟုတ္လား။

·               “ခ်စ္ေပ်ာ္ခဲ့လားဟင္….”

·               “ လြမ္းတာပိုပါတယ္ ေမာင္ရယ္…. ေနာက္ဆို အဲ့လိုခရီးအၾကာၾကီးမသြားေတာ့ဘူး…”

·                က်မစိတ္ထဲအမိျမန္မာေျမကို ေျချပန္ခ်ရသည့္အတြက္၊ က်မခ်စ္သူ လာၾကိဳသည့္အတြက္ အေမ့ကိုေတြ႕ရမည့္အတြက္ ရင္ခုန္ေပ်ာ္ရႊင္မိေနသည္။

·              “ခ်စ္…. စိတ္ထဲရွင္းရဲ႕လား…”

·              “ဟင္….ဘာလို႕လဲရွင္းတာေပါ့…”

·              “အမွန္ေတာ့…..ဟင္း…………”

·              က်မခ်စ္သူသည္ စိတ္အိုက္ေသာ ၀မ္းနည္းေသာအမႈရာမ်ားျဖင့္ သက္ျပင္းရွည္ၾကီးတစ္ခ်က္ကိုမႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။ ျပီးမွ

·             “ဒီစကားကိုေမာင္မေျပာခ်င္ဘူး  မေျပာလို႕လဲမရဘူးနားေထာင္ေနာ္…”

·             က်မေမာင့္ကိုျပံဳး၍ ၾကည့္မိသည္။ ေမာင္မ်က္ႏွာမေကာင္းပါ။ ဒါေပမယ့္ ေမာင္ စေနျပန္ပါျပီဟု ခံစားမိသည္။ သို႕ေသာ္………

·             “ခ်စ္ေမေမဆံုးျပီ…”

·              “…………………….”

·              “တကယ္ေျပာတာ”

·             “မျဖစ္ႏိုင္တာ မညာပါနဲ႔…”

·             က်မခ်စ္သူသည္ သူ႕၏လက္ထဲမွ ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းေလး က်မအားျပသည္။

·             “ကြယ္လြန္သူ ေဒၚခင္ေ၀အား ရည္စူး၍…..”

·              က်မဆက္မဖတ္ႏိုင္ေတာ့ က်မပါးစပ္က မယံုဘူးဟု အခါခါေအာ္ေနေပမယ့္ က်မမ်က္ရည္ေတြ ရႊဲေနျပီျဖစ္သည္။ က်မမငိုပါဘူး သူ႕ဘာသာသူ မ်က္ရည္က လိွမ့္က်ေနတာ။ က်မငိုေနသည့္ၾကားက ၾကားရတာ အေမကို မေန႕က သျဂိဳလ္လိုက္ျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ တစ္ရက္ေန႕က ဆံုးသြားတာျဖစ္ေၾကာင္း ၊ အေမအသက္ထြက္သြားပံုမွာျငင္သာေၾကာင္း ထို႕ေနာက္ က်မဆက္မၾကားႏိုင္ေတာ့ပါ။ က်မအေမ့တြက္ ဘာလုပ္ေပးရင္ေကာင္းမလဲစဥ္းစားမိသည္။ က်မအေမ့ကို မျမင္ရေတာ့ေပမယ့္ အေမ့ကိုေျမျမဳတ္လိုက္သည့္ေနရာကို သြားလို႕ရသည္။ ျပီးရင္ က်မဘုရားပြင့္သည့္ေနရာမွာ ျပဳလာသည့္ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြကို အမွ်ေ၀လို႕ရသည္။ ထိုအခါမွ စျပီး က်မငိုပါသည္။ ကားေပၚမွာ၊ က်မခ်စ္သူေဘးမွာ ရိႈက္ၾကိီးတငင္ ငိုမိပါေတာ့သည္။ သမီးကိုေတာင္ မေစာင့္ေတာ့ဘူးလားအေမရယ္…………………

·                က်မအိမ္ေရွ႕တြင္ ကုလားဖ်င္းထိုးထားသည္။ က်မအားျခံ၀တြင္လာၾကိဳသည္မွာ အေမ့ရဲ႕ ညီမေတြသာ ။ က်မအေဖႏွင့္ အေမအခန္းကိုေျပးေတာ့ အေဖက အိပ္ယာေပၚတြင္ ဟိုဘက္လွည့္ကာ အိပ္ေမာက်ေနသည္။

·              “အေမဘယ္မွာလဲ….. အေမ… အေမဘယ္မွာလဲ…..”

·                ထိုအခ်ိန္တြင္ က်မအကိုက က်မအား အိမ္ေရွ႕ျခံထဲသို႕ေခၚကာ

·              “နင့္ကို မငိုနဲ႔လို႕မေျပာဘူး ၊အေမက ငါ့လက္ထဲမွာ ျငိမ္ျငိမ္ေလးထြက္သြားတာ၊ အေမရင္ဘတ္ေအာင့္တယ္ေျပာျပီး ဆံုးသြားတဲ့အခ်ိန္ထိ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ဘဲၾကာတယ္ … ငါတို႕လဲဘာမွမတတ္နိုင္ဘူး… အေမ့ကိုေဆးရံုကိုေခၚအသြား လမ္းမွာ ဆံုးတာ အေမတရားမွတ္ရင္း ဆံုးတာ …ေသတာကိုျပန္ရွင္လုပ္လို႕မရဘူး သီရိ…. အေဖက်န္ေသးတယ္….. ငါတို႕အေဖအတြက္ လုပ္ေပးရေအာင္ …သူအရမ္းေနမေကာင္းျဖစ္ေနတယ္….”

·                 က်မငိုမည့္အသံေတြတိတ္သြားသည္။ ဟုတ္တယ္… ေဖၾကီးက်န္ေသးတယ္… ဒါေပမယ့္ က်မဆက္ေမးမိသည္။

·                “အေမခုဘယ္မွာလဲ ဘယ္မွာသျဂိဳလ္လိုက္လဲ…”

·                “မေန႕က မီးသျဂိဳလ္လိုက္တာ … နင့္ကိုျပဖို႕႔ ငါမီးခိုးေခါင္းတိုင္က ထြက္လာတဲ့မီးခိုးေတြ ဓါတ္ပံုရိုက္ထားတာ ရိွတယ္…”    

·                 ဒါပါဘဲ က်မဘယ္မွေျပးငိုလို႕မရေတာ့ပါဘူး။ မိဘရိွတုန္းျပဳစုေသမွငိုမေနနဲ႔ဆိုတဲ့ ဘုန္းၾကီးတရားကိုျပန္ၾကားမိသည္။ အေမရယ္…. ဘာကိုမွေျပာမသြားဘူး …… က်မအိမ္ထဲျပန္၀င္လာမိသည္။ အသံမထြက္ဘဲမ်က္ရည္ေတြ က်ေနသည္။ ဧည့္ခန္းမွ နာေရးပရိတ္သတ္ကို ျဖတ္ကာ က်မအေမရဲ႕ ဓါတ္ပံုခ်ိတ္ထားရာသို႕ တစ္လွမ္းခ်င္းသြားေနမိသည္။

·               “အေမ…”

·               ဓါတ္ပံုထဲကအေမသည္ က်မကို ျပံဳးျပေနပါသည္။ အေမအျပင္မွာ မရိွေတာ့ေပမယ့္ အေမရိွေနပါေသးသည္။ အေမ့ေမတၱာသမီးတြက္ ရိွေနပါေသးသည္။ က်မအေမရဲ႕ဓါတ္ပံုကို မ်က္ရည္ေတြၾကားက ျပန္ျပံဳးျပမိပါသည္။ သမီးအေမ့ကို အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ အေမရယ္။

·         ------------------------------------------------------------------------

·         ဒီ၀ထၳဳေလးက အေမဆံုးျပီးတုန္းကေရးထားတာပါ ။ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ေရးထားတဲ့စာကို  ဖတ္ျပီး ၀မ္းနည္းမိမွာမို႕ သိမ္းထားတာၾကာျပီ။ ဒီေန႕အေမမ်ားေန႕အတြက္ က်မအေမ့တြက္ခံစားရတဲ့ အေၾကာင္းေလး အမွတ္တရပါ။ က်မအေမ ေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္ေနရင္ က်မေက်နပ္ပါျပီ

·                                                                                                  ေရႊရုပ္