update ရပ္ကြက္(၄)
Posted on 21.4.2013 by
shweyoat
``ေနမေကာင္းျဖစ္တာ အားနည္းလို႕ေနမွာေပါ့... အေၾကာေဆးသြားထိုးလိုက္...´´
``အပူၾကီးတာေနမွာ မနက္ေလးနာရီေလာက္ထျပီး ေခါင္းေပၚကေနေရေလာင္းခ်လိုက္ ...ေပ်ာက္ေရာ ´´
``အသက္လား...´´
ေရႊရုပ္ေဘးမွာ ရပ္ကြက္ထဲမွ အပ္ဒိတ္ျဖစ္သူမမမ်ား အန္တီမ်ား ၀ိုင္းေနပါသည္။ လူက မေန႕က ့အင္း... ကိုယ့္အေၾကာင္းကို ကိုယ္ျပန္ေျပာရင္ ေပါင္လွန္ေထာင္းရာက်မလားမသိဘူး ...လွန္ေတာ့မေထာင္းခ်င္ပါဘူး ...မလွန္ဘဲေထာင္းဆိုေတာ္ေသး .... မေန႕က ဆို္င္ကယ္တစ္စီးနဲ႕ ေနပူၾကီးစီးျပီးသကာလ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အပင္ေလးေတြညိွဳးေနတယ္ဆိုျပီး ေရပိုက္ဖြင့္ ... သီခ်င္းတညည္းညည္းဆို အပင္ေတြေရေလာင္းလိုက္တာ ...ေဟာ ... ခုက်ေတာ့ နွာေစးျပီးေခ်ာင္းဆိုး ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဆိုင္မသြားခ်င္တာနဲ႔ ကိုယ့္ေဘးမွာ အပ္ဒိတ္ရပ္ကြက္မွ လူတတ္ၾကီးမ်ားက ေစတနာပလပြနဲ႔ ေ၀ဒနာေတြ အကုန္ၾကြေအာင္ ေျပာေနၾကျခင္းပင္။
``အေအးပတ္သြားတာေနမွာ မေန႕က ေရေလာင္းတာေတြ႕လိုက္တယ္...´´
``ဘာမွ မဟုတ္ဘူး အပူရွပ္သြားတာ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား...´´
ေနမေကာင္းဘူးဆိုမွ လူကို တြန္းလားထိုးလားလုပ္လိုက္ေသးတယ္....အားလံုးၾကားမွာ မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္နွင့္ ေမးသမွ်ကို ေခါင္းျငိမ့္ေထာက္ခံရေသးသည္။
``ဟဲ့ သူကအပူဘယ္ရွပ္မလဲ ရွပ္ခ်င္ရွပ္ နင့္သားေလးရွပ္တာေနမွာေပါ့ ....´´
``ဘာ....´´
``ဟုတ္တယ္ေလ ...နင့္သားက ေရကိုခဏပဲကိုင္ျပီးဖ်ားတာ ... ဒီမယ္ ေရႊရုပ္က ေရအၾကာၾကီးကိုင္ျပီး အေအးပတ္တာ..... ´´
အေအးပတ္တယ္ဆိုလဲ ေရႊရုပ္ေခါင္းညိမ့္ရ၊ အပူရွပ္တယ္ဆိုလဲေခါင္းညိမ့္နဲ႔ လူေတာင္ ရူးခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာေတာ့တယ္ ....ဒါေတာင္
``ေရခ်ိဳးလိုက္ ´´
``အေၾကာေဆးသြင္းလိုက္´´
နဲ႔ျငင္းေနၾကေသးတယ္ ။အဲ့အခ်ိန္မွာဘဲ အေဖျပန္လာေတာ့ ေဘးအိမ္က ဆရာမအပ်ိဳၾကီးကို
``ကဲ ညည္းညီမကို ညည္းဘဲ ေဆးခန္းလိုက္ပို႕လိုက္ ေဆးထိုးေပးလိုက္ .... ´´
ဒါနဲ႔ ေရႊရုပ္ ေခါင္းတစ္ခါခါ လက္တစ္ခါခါနဲ႔ ေဆးခန္းကို လိုက္သြားရပါေတာ့တယ္...လမ္းတြင္
``ဆရာမ ေရႊရုပ္ေဆးမထိုးဘူးေနာ္...´´
``မထိုးလို႕ရမလား ...ေဆးထိုးတာ ေခြးကိုက္သေလာက္ေလးနာတာကို...´´
``ဟင္...´´
ေဆးခန္းေရာက္ေတာ့ ဆရာ၀န္မက
``ေဆးထိုးရမယ္...´´
``ေဆးထိုးမတည့္ဘူးဆရာမ ေရႊရုပ္ေဆးဘဲေသာက္မယ္...´´
``ေဆးထိုးလိုက္လို႕ အဘကမွာလိုက္တယ္...´´
ဆရာ၀န္မသည္ ေရႊရုပ္ကိုပင္မငဲ့ တစ္ဘက္ခန္းသို႕ေျပးကာ ေဆးပုလင္းလည္ပင္းကိုခဲြလိုက္ပါေတာ့သည္။
``ခြပ္.....´´
ေရႊရုပ္လဲသတိအေနအထားျဖစ္သြားပါသည္။
``ညီမေလးေမွာက္လိုက္မၾကည့္နဲ ႕ တင္းမထားနဲ႔ ....´´
တင္းမထားဘူးတာေျပာတာပါ ေရႊရုပ္ရိွသမွ်ၾကြက္သားေတြရံႈႈ႕ထားေနမိသည္။
``မေၾကာက္နဲ႔ မေၾကာက္နဲ႔ ေဆးထိုးတာမနာပါဘူး ေဆး၀င္သြားမွာ နဲနဲေလးေအာင့္တာ....´´
ဟုတ္တယ္ဟုတ္သည္။ ေဆး၀င္သြားကာမွေအာင့္ေတာ့သည္။
``ေခ်ေပးလိုက္ ေခ်ေပးလိုက္....´´
ဆရာမသည္ ေဆးထိုးသည့္ေနရာကို လက္ဖမိုးနဲ႔ေခ်သည္။ ေရႊရုပ္မ်က္ရည္မက်ေအာင္ထိန္းထားရင္ ထမည္အျပဳတြင္
``ခြပ္...´´
ေရႊရုပ္မ်က္ရည္ဆို႕သံျဖင့္
``အမ ...´´
``ေနာက္တစ္လံုးေလ .... ဟိုဘက္ျခမ္း´´
အပ္ဒိတ္ရပ္ကြက္တြင္ အပ္ဒိတ္ဆရာ၀န္မမကေတာ့ လက္စြမ္းျပလိုက္ေတာ့သည္။ အျပန္လမ္းတြင္ ဆရာမကိုလဲ စကားမေျပာ၊ အိမ္ေရာက္သည့္အခါတြင္ အေဖ့ကိုလဲစကားမေျပာဘဲ အိပ္ယာထဲသို႕၀င္လာခ့ဲသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အခန္းျပင္မွ
``သမီးေလးဘာစားခ်င္လဲ...´´
လွဲေနရင္းမွ ငုတ္တုတ္ထထိုင္ကာ...
``အ ကုန္စားခ်င္တယ္ ...၀ရင္၀ပါေစ ...ဒီေန႕ေတာ့မေရွာင္ေတာ့ဘူး အကုန္၀ယ္လာခဲ့ အကုန္စားမယ္..´´
``ေအးဖ်ားေနလို႕သာဘဲ ....မနက္ျဖန္လဲ ေဆးသြားထိုးလိုက္ဦး ....သံုးရက္ေလာက္ ဆက္တိုက္ထိုးရင္ ေပ်ာက္သြားမွာပါ...´´
``အသက္....´´
တိုးတိုးေျပာရင္း အေဖ့အား
``မီး ၾကာဇံေၾကာ္စားမယ္ .....၀ယ္ခဲ့....´´
ေျပာလိုက္ပါသည္။ ထို႕ေနာက္ အေဖသည္ ေရႊရုပ္မၾကားေအာင္ သူ႕ဘာသာတစ္ကိုယ္တည္း ...
``ဖ်ားေနလို႕သာပါဘဲ.... စားေပါ့...မနက္ျဖန္မွ မသက္သာရင္ ေဆးထပ္ထိုးခိုင္းဦးမယ္....´´
အေဖေျပာလဲေျပာ ...... အ ျပင္လဲထြက္သြားပါသည္။ ေရႊရုပ္လဲ အိပ္ယာထက္တြင္ အိပ္ဒိတ္ရပ္ကြက္ရဲ႕ အိပ္ဒိတ္ဆရာ၀န္မမရဲ႕ အပ္အဖ်ားကို မ်က္လံုးထဲျမင္ရင္း သတိအေနအထားျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။
-------------------------------------------------------------------------------------------
ေရႊရုပ္