အေဖေပးတဲ့ေတာင္ပံမ်ား

Išsiųsta 2010-06-19 iki tharhtootbr

အေဖ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိသာစုရဲ႔ သူရဲေကာင္းၾကီး အေဖ...! စစ္သူၾကီးအေဖ......! ကၽြန္ေတာ္တိ႔ု မိသားစုက အေဖရယ္ အေမရယ္ ျပီး ညီအစ္ကို ရွစ္ေယာက္နဲ ညီမေလး တစ္ေယာက္ဗ်! ။ မိသားစု ၁၁ ေယာက္ရဲ႕ စားဝတ္ေနေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမူေရး နဲ အိမ္ေထာင္ေရး ကို အိမ္ဦးစီး ပီပီ စံျပ ဦးေဆာင္ နုိင္ခဲ့ တာ ကၽြန္ေတာ္ အေဖလို ကၽြန္ေတာ္ လက္ခေမာင္းခတ္ေျပာရဲခဲ့တယ္။ 

အေဖ့ သား ဆိုတာနဲ ကမၼတနယ္လံုးရဲ႕ ေနရာေပးျခင္း ခံရတာ ကၽြန္ေတာ္ အေနနဲ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ အေဖကိုလည္းေလးစားမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘဝကို အေဖ ေပးတဲ့ ေတာင္ပံေတြနဲ ယံုၾကည္မူ အျပည့္ရိွခဲ့တယ္။ အေဖနဲ မွတ္မိ ဖြယ္ရာေတြကေတာအမ်ားၾကီးရိွခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ရွစ္တန္းေက်ာင္းသား တုန္းက - အေဖက ကၽြန္ေတာ္ကို တြန္းလွညး္ တြန္းခိုင္းခဲ့တယ္။ ( ငါသား ဒီ ဝါးလံုးေတြ ကို ကိုသာေခြးတိ႔ု အိမ္ကို တြန္းလွည္းေပၚတင္ ျပီးပို႕လိုက္။ သူက သားကို ပိုက္ဆံ ၃၀၀ ေပးလိမ့္မယ္။ အဲဒီပိုက္ဆံ ငါသားပိုက္ဆံ) လုိေျပာ ျပီး ပို႔ခိုင္းခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းဝမ္းသာခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကို အေမ က မုန္းဖိုးပိုက္ဆံ ကို တစ္လ ရိွလုိ ၁၀ ျပည့္ေအာင္းမရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ အတြက္ ၃၀၀ ဆိုတာ အရမ္းမ်ားတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ ၃၀၀ ရခဲ့တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လက္ထဲက ေငြကို ကိုင္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ ေရသည္ေယာက်ာၤး ေငြေလးေရြး ပိုင္သလို မသံုးရက္ခဲ့ဘူးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္အေတြးမွာလဲ ငါေငြရွာနိုင္ျပီလို ကိုယ္ကို ကို ယံုၾကည္မူေတြရလာခဲ့တယ္။ အဲဒီေငြကို ေနာက္ဆံု ကၽြန္ေတာ္ အေမ ကိုပဲအပ္ခဲ့တယ္။ အပ္ပံုက ဒီလိုဗ်။( အေမ ဒါ ကၽြန္ေတာ္ပိုက္ဆံေနာ္ ကၽြန္ေတာ္ တြန္းလွည္တြန္းလို ရတာ ကၽြန္ေတာ္သိမ္းထားရင္ ေပ်ာက္မွာေၾကာက္လုိ႔ အေမ ကို အပ္ထားတာ ျပီးရင္ျပန္ယူမွာ ) လို ေျပာအပ္တာဗ်။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ေနပါေစ ကၽြန္ေတာ္ ေငြရွာနိုင္ျပီးလို အေတြးဝင္လာတာ အေဖ ေပးတဲ ေတာင္ပံ တစ္ခုပါပဲ။ အဲလုိနဲ သူမ်ားေတြ မိဘပိုက္ဆံနဲ မုန္းဖိုးပိုတ္ဆံသံုးေနခ်ိန္မွာကၽြန္ေတာ္ကေတာ ကိုယ္လုပ္အားနဲ႔ ေငြရမ့ဲ နည္းလမ္းကို ရွာေနမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ညေရာက္တိုင္း အေဖကို နိပ္ေပး နင္းေပးရတယ္။ အေဖနဲ စကားေတြ အမ်ားၾကီးေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ရွစ္တန္းနွစ္ အလယ္ေလာက္မွာ အဖက ကၽြန္ေတာ္ကို (သား ေရစုန္ ေရဆန္ တြက္နည္းေတြ သင္ျပီးသြားျပီလား) ကၽြန္ေတာ္က (ဟုတ္ အေဖ သင္ျပီးသြားျပီ ) လိုျပန္ေျဖတယ္။ အဲဒီေနာက္ အေဖက ကၽြႏ္ေတာ္ကို ေရစုန္ ေရဆန္ ေမခြန္းေတြ ေမးခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္က တြက္ျပီးေျဖရတယ္။ ေနာက္ေနရက္ေတြ က် အေဖက ေငြတိုးတြက္နည္း ေရႊခ်ိန္နည္း ကတၱားခ်ိန္နည္း ရိိုက္နည္းေတြကို ေျပာျပတယ္။ အဲဒီတုန္းက အေဖ ေျပာတဲ အရာေတြက ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တ့ဲ ကၽြန္ေတာ္ အတြက္ ဘာမွာအေရးပါတာမဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ အေဖက ေျပာျပခဲ့လို ကၽြန္ေတာ္သူမ်ားစာရင္ ေစာစီးစြာ သိခဲ့ရတယ္။ အဲဒီရက္မွာ အိမ္က ဆန္ေရာငး္တယ္။ ဝါးေရာင္တယ္။ တျခား အလုပ္ေတြေကာလုပ္တယ္။ အေဖ က ကၽြန္ေတာ္ကို အေဟာင္ ဆန္ဆို တစ္အိပ္မွာ ဘယ္နွစ္ ပိႆာ ရိွေၾကာင္း၊ အသစ္ဆို ဘယ္နွစ္ပိႆာ ရိွေၾကာင္း ေယပူယ် ေျပာျပခဲ့တယ္။ လက္ေတြ႔ လဲ ကတၱာေပၚတင္ျပီးျပခဲ့တယ္။ တစ္ခ်ိန္တဲ ကတၱာရိုက္နည္းကို သင္ျပေပးခဲ့တယ္။ ဝါးေရြးနည္း၊ ဝါးဝယ္နည္းနဲ ဝါးကားကို ၾကည္ျပီး ဝါးေကာင္း ဘယ္နွစ္လံုးပါနိုင္ေၾကာင္း ခတ္မွန္းနည္း ကိုသင္ေပးခဲ့တယ္။ ဝါးတစ္လံုးရဲ႕ အရည္ေသြးကို ၾကည္ျပီး ေစ်းျဖတ္နည္း စတာေတြကို သင္ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေတြဟာ အေဖကေပးတဲ ကၽြန္ေတာ္ဘဝရဲ့ ဲ့ေတာင္ပန္ ေလးေတြပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုးတန္းေလာက္မွာ အိမ္က ၾကက္ေမႊးျမဴးေရးလုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ ညရက္ေတြမွာလဲ အေဖနဲ စကားေတြ ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၾကက္ ကေလးေပါက္စကေန ဥစမ္း အရြယ္ထိ ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ပံု နဲ ၾကက္အေကာင္ အေသ နဲ႔ ဥစမ္းၾကက္တစ္ေကာင္ရဲ ေငြရင္းကို အေဖနဲ တြက္ခဲ့ရတယ္။ ေက်ုာင္းသားတစ္ေယာက္ အေနနဲ ၾကက္ေသတာ ၾကက္တစ္ေကာင္းရဲ႕ တန္ဖိုးဆိုတာမဆိုင္ ခဲ့ေပမဲ့ အေဖက သိေအာင္လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဘဝရဲ႔ ေတာင္ပံေတြကို အေဖ ေပးေနတာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီတုန္းက မရိပ္မိခဲ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ အိမ္အလုပ္ကူရင္း အေဖနဲ ညအခါ စကားေျပာရင္း နဲ ကၽြန္ေတာ္ ၁၀ တန္းျပီးခဲ့တယ္ ဆိုပါစို႕။ စကားမဆပ္ အေဖကတစ္ခါတစ္ခါ လူငယ္စကားလဲေျပာတတ္တယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကိုက္ေနတဲ့ ေကာင္မေလး အေၾကာင္းေမးတတ္တယ္။ေကာင္မေလးရဲ႕စရိုက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ စရုိက္ကို ေဝဖန္ေပးတတ္တယ္ဗ်။ ျပီးမိန္ကေလးေတြရဲ စိတ္ေန စိတ္ထား ကိုလဲ ေျပာတတ္တယ္။ ရိုးရိုးေျပာရရင္ အေဖက ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ရင္ဖြင့္ရာ သူငယ္ခ်င္းလဲ ဟုတ္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ၁၀တန္းေက်ာင္းျပီးသည္ ထိ ရင္ဖြင့္ဖိုသူငယ္ခ်င္းရယ္လို မရွာခဲ့ဘူး ဘယ္သူကိုမွာလဲ ၇င္ဖြင့္တဲ့ အဆင့္ထိ မခင္ခဲ့ဘူး။ အေဖရိွေနလိုလဲ ေနမွာေပါ့ဗ်ာ။ ၁၀တန္းျပီးလို တကၠသိုလ္ေရာက္မွာ သူငယ္ခ်င္း ဆိုတာ ထားမိတာ။ ၁ဝ တန္းေက်ာင္းသားဘဝမွာေတာ စာတစ္ခုတည္း လံုးပန္းခဲ့ရတယ္ အေဖနဲ စကားသိပ္မေျပာျဖစ္ဘူး။ အေဖကိုလည္း ညတိုင္မနင္းရ မနိပ္ရဘူး။ တစ္ခါတစ္ခါ အေဖနဲ ညအခ်ိန္ လမ္းေလ်ာက္ထြက္တယ္။ အေဖက သူယံုၾကည္တဲ့ ဘာသာေရးခံယူခ်က္ေတြ ေျပာျပတယ္။ ျပီး ကၽြန္ေတာ္ကို သင္တ့ဲ ေက်ာင္းဆရာေတြရဲ စာသင္ပံုေတြ အေၾကာင္းေျပာၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ၁ဝတန္းမွာပဲ အေဖ ေထာ္လာဂ်ီ ဝယ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီကားကို ညီငယ္ ေအာင္ကိုထြန္း၊ ကိုထြႏ္းနိုင္နဲ႕ အိမ္က ေန႔စား အလုပ္သမား တို႔ ေမာင္းခဲ့တယ္။ စကာဆက္လို ညီငယ္ေအာင္ကိုထြန္းက ၈တန္း ေက်ာင္းသားကတည္းက တည္းက ကားေမာင္းတတ္တာဗ်။ အေဖက သူကိုေပးတဲ ေတာင္ပံ လိုပဲ ေျပာရမွာပဲ။

ကၽြန္ေတာ္ ၁၀တန္းေျဖျပီးေတာ့ ကို၇င္ ဝတ္တယ္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္မွာေနတယ္ေပါ့ဗ်ာ အေဖက မၾကာ မၾကာဦးဇင္းဆီ လာတတ္တယ္။ ဦးဇင္းကို သူသားအား ဟိုဟာ မခိုင္းနဲ ဒီဟာ မခိုင္းနဲ စတာေတြေျပာသြားတတ္တယ္။ မွတ္မိသေလာက္ အေဖက ဦးဇင္းကို ( တပည္ေတာ္သားကို ေနပူမွာလုပ္ရတဲ အလုပ္ေတြ မခိုင္းပါနဲ ) ေလွ်ာက္လို ဦးဇင္းက သူသားကို ငါကပဲ သားသမီးခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းမစာ ေနပူ မွာလုပ္ရတဲ့ အလုပ္ေတြ ခိုင္းတယ္ ထင္ေနလား ဆိုျပီး အေဖကို စိတ္ကြက္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သံုးလေလာက္ ကိုရင္ဝတ္နဲေနခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုခ်င္တာက အေဖရဲ႕ သားသမီး အေပၚထားတဲ ေမတၱာေလးပါ။ မိမိ ကိုးကြယ္တဲ့ ဘုန္းၾကီးကို မေၾကာက္မရြံ ေရွာက္တင္တာေလးေပါ့..။

ကၽြန္ေတာ္ ကိုရင္လူထြက္လာေတာ ကၽြန္ေတာ္ လက္ပံတိုကို ကိုထြန္းနိုင္နဲ ေက်ာက္စလင္းဝယ္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္တစ္ေခါက္က် ကၽြန္ေတာ္ နဲ အလုပ္သမား ကားေမာင္းတတ္သူနဲ အိမ္က ကားနဲ အဝယ္ လႊတ္တယ္္။  အလုပ္သမားက ကားေမာင္းေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္က အဝယ္ေတာ္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာက္စလင္းနဲ အေပၚကုန္ ဝါးကပ္ေတြဝယ္ခဲ့တယ္။ ျပီရင္ အေဖကို စရင္းျပရတယ္။ အေဖနဲ ကၽြန္ေတာ္ စရင္းးတြက္ၾကတယ္ အေဖက ကၽြန္ေတာ္ကို ( သားဝယ္လာတဲ့ ဝါးကပ္ေတြ ေကာင္းတယ္။ ဒီမွာ ၄၅ က်ပ္နဲ ေဖာက္သည္ေတာင္ေရာင္းလိုရတယ္။ လက္လီဆို ၇၀ နဲ ၾကိုက္ေရာင္း ၾကိုက္ဝယ္လုပ္လုိရတယ္။ ငါသား အခုဆို ကုန္သြယ္တတ္ျပီ ငါသားထမင္းမငတ္ေတာဘူး။) လို ထမင္းစား ဝိုင္းမွာေျပာခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္အရမ္း ဝမ္းသာခဲ့တယ္။ ကိုယ္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ ရပ္နိုင္ျပီး ဆိုတဲ့ အေတြးေတြ ဝင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ စကားတစ္ခြန္းဟာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ အၾကီးမားဆံုး ေတာင္ပံ တစ္ခုလို ဆိုခ်င္တယ္။ အဲဒီေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ ဝါ ဝယ္ ထြက္တယ္။ ေပြးကိုင္းေတြ လိုက္ဝယ္တယ္။ အေမက ေငြထုပ္ေပးတယ္။ ျပီး ပဲဖတ္ေတြလိုက္ဝယ္တယ္။ အေဖနဲ ကၽြန္ေတာ္ အတိုးအျမတ္နဲ ေငြလည္ပတ္ပံုေတြကို လက္ေတြ႔ က်က် လုပ္ခဲ့တယ္။ အရင္ကလို အေဖ ေျပာတဲ့ စကားေတြကို နင္းေပး၊ နိုပ္ေပးရင္း နားေထာင္တဲ့ အလုပ္အျပင္ အေဖ၊ ကိုထြန္းနိုင္ နဲ ကၽြန္ေတာ္ လက္တြဲ လုပ္ခဲ့တယ္။ မိမိ ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မူေတြ အရင္ ကထက္ ပိုရွိလာခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဝန္ခံစရာတစ္ခုရိွတယ္။ အေဖ ေပးတဲ ေတာင္ပံ ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ က အရနည္းခဲ့တယ္ ။ နည္ခဲ့တယ္ ဆိုတာက အေဖက အေပးနည္းလို မဟုတ္ပါဘူး။ အေဖရဲ႕ အသက္အရြယ္ အရ၊ ျပီး ကၽြန္ေတာ္က မိသားစုရဲ႔ ငါးေယာက္ေျမာက္ျဖစ္ေတာ အေဖနဲ အလုပ္တူလုပ္ရတဲ အခ်ိန္၊အေဖ ဆီက ပညာသင္ရတဲ အခ်ိန္က အစ္ကိုၾကီးေတြေလာက္ အရခဲ့ဘူး။ ကိုထြန္းနုိင္ကေတာ အေဖ ဆီက ပညာကုန္ရခဲ့တယ္ လိုဆိုရမလားမသိ။ သူကမိသားစုကို အေဖလို ဦးေဆာင္ နိုင္ခဲ့တယ္။ သူဆီက ကၽြန္ေတာ္ လက္ဆင့္ကမ္းအေဖရဲ႕ ေတာင္ပံေတြလဲ ရခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ေနပါေစ။ ကၽြန္ေတာ္ အေဖ ဆီကရတဲ့ ေတာင္ပံ ေတြနဲ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္ေျခေတာက္ေပၚ ရပ္နိုင္ခဲ့တယ္။ ကိုယ္ ကို ကို ယံုၾကည္မူေတြရခဲ့တယ္။

    မွတ္မွတ္ရရ အေဖက ကၽြန္ေတာ္ကို ေႏြညေနခင္းတစ္ခုမွာ ေထာက္လာဂ်ီ ေကာက္ကို ကိုင္ျပီး ေပးခဲ့တယ္။ (ငါသား ကားနိုးစမ္းကြာ အေဖတို႔ ကားေမာင္းရေအာင္ လိုေျပာခဲ့တယ္) ကၽြန္ေတာ္ ေကာက္ ကို ယူျပီးကားနုိးခဲ့တယ္။ အေဖနဲ ေထာ္လာဂ်ီေမာင္းျပီး ထြက္လာခဲ့တယ္။ အေဖက လမ္းရွင္းတဲ ေနရာ အေရာက္မွာ ( ငါ့သား မင္းေမာင္းစမ္းကြာ) ဆိုျပီး ကားေမာင္းတဲ ေနရာကို ေပးခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေမာင္းခဲ့တာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ (ငါသားကားေမာင္းတတ္ပါပဲ) လို အေဖရဲ့ အံၾသတဲံ့ အသံကို ၾကားရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ကားေနာက္တာ လိုက္တာ ကားကို မေမာင္းဘူး။ အဲဒါကို အေဖ စိတ္ထဲ ကားမေမာင္းတတ္ဘူးလို သံသယရိွလို ကၽြန္ေတာ္ကို ခိုင္းတာေနလိမ့္မယ္။ အေဖက ဆက္ျပီးကၽြန္ေတာ္ကို ေျပာတယ္။ ( ကားပိုင္ ကိုဖိုးစစ္သမီး အင္းၾကငး္ပင္သားကို ယူတာ ကားေမာင္းတတ္လိုကြ သိလား? မင္းကားေမာင္တတ္ရင္ ထမင္းမငတ္ဘူး။ အဲဒါလဲ တတ္အပ္တဲ ပညာပဲ) လိုေျပာခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တတိယနစ္ ေက်ာင္းတတ္ခ်ိန္ေနာင္းပိုင္းမွာ အေဖ အိမ္က ေထာ္လာဂ်ီကို ေရာင္းခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အေဖကို ( ကၽြန္ေတာ္တို ဒီကားနဲ အလုပ္ လုပ္ေနတာ အဆင္ေျပရဲ႕သားနဲ အေဖကားကို ဘာလို ေရာင္းတာလဲ) လိုေမးခဲ့တယ္။ အေဖက ( မင္းမသိပါဘူးကြာ ငါက ထြန္းဦးေထာင္က် ခတည္းက ငါ ကားအလုပ္ကို စိတ္ကုန္တာကြ။ အခုေထာ္လာဂ်ီေတာင္ ငါသားေတြ ကားေမာင္းတတ္ေစခ်င္လို ဝယ္ထားတာ။ အခုသားေတြအားလံုး ကားေမာင္းတတ္ျပီ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ အမႊားေလးက လႊဲလိုေပါ့ကြာ အဲဒါေၾကာင့္ ငါေရာင္းတာ) လုိ ေျဖတယ္ဗ်ာ။ အဲဒါဆို အေဖရဲ႕ သားေတြ အေပၚထားတဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုကို စာဖတ္သူ သိေရာေပါ့။ စာဖတ္သူအျမင္လြဲမွာစိုးေသာေၾကာင့္ ကိုထြန္းဦးဘယ္လိုေထာင္က် သည္ကို မဆိုင္ေသာ္လည္းေရးခြင့္ျပဳပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က!...... အေဖ ခ/၂၄၆၄ ဆိုတဲ ကုန္ကားတစ္စီး ဝယ္ခဲ့တယ္။ အေဖက ေယာနယ္ဘက္ကို အဲဒီကားနဲ ကုန္ကူးခဲ့တယ္။ ကိုထြန္းဦး က အိမ္မွာ အၾကီးဆံုးဆိုေတာ အေဖရဲ႕ကားအလုပ္ကို ကူရတယ္။ ကားေပၚလိုက္ရတယ္ေပါ႔ဗ်ာ။ တစ္ေနမွာ ကားထိုးတဲ အိမ္မွာ ညအိပ္က်တယ္ေပါဗ်ာ ။ အစ္ကိုကေတာ ပင္ပန္းလို အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ သူအိပ္ယာနံေဘးမွာ ဖဲဝိုင္းျဖစ္ေနတာ ကိုသူမသိခဲ့ဘူး။ ရဲက နိုးမွာ ကေရာင္အတမ္း နိုးလာခဲ့တယ္။ ရဲက ဖဲဝိုင္းတြင္းပါဝင္မူနဲ ေထာင္ခ် ေငြညစ ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက ကိုထြန္းဦးအသက္ ၁၆နစ္ မျပည္႔ေသးဘူး ။ ဒါေပမဲ့ ရဲက ကားပိုင္သားဆိုတဲ့ ခြင္တစ္ခုေၾကာင္း ဖမ္းဆီးေထာင္က်ခဲ့တယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို စာဖတ္သူ အျမင္မလႊဲေစရန္ ရည္ရြယ္ျပီးသာေရး အပ္ပါသည္။ တျခားရည္ရြယ္ခ်က္မပါ ပါ။

   အေဖေပးတဲ ေတာင္ပံေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ကို ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္မူေတြ ရိွေနဆဲပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ဟာ သူမ်ားေတြေလာက္ေတာ္သူူ တတ္သူမဟုတ္ေပမဲ အေဖေပးတ့ဲ ေတာင္ပံေတြေၾကာင့္ ေလဟုန္စီးနိုင္တဲ ငုက္တစ္ေကာင္းျဖစ္ဆဲပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဘဝ ကို အေဖေပးတဲ့ ေတာင္ပံေတြနဲ ခရီးနွင္ဆဲပါ။ အေဖဟာ ကၽြန္ေတာ္ဘ​ဝ အတြက္ စံျပျဖစ္သလို မိသားစုရဲ႕ စစ္သူၾကီးလဲ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အေဖဟာ အရြယ္ရလို မစြမ္းခဲ့ေပမဲ့ အေဖေပးတဲ ေတာင္ပံေတြက ျပင္းထန္တဲ့ မုန္းတိုင္းေတြကို အံတုဆဲပါပဲ။ အေဖဟာ ကၽြန္ေတာ္ ရင္တဲက ထာဝရ ခြန္အားေတြပါ။ အေဖ ေနေကာင္းလုိ ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ..။ သားသမီးေတြရဲ ေအာင္ျမင္မူေတြကို လက္ခုပ္တီး ဂုဏ္ယူနုိင္ပါေစ...။ အေဖဟာ သားသမီးေတြရဲ႕ ထာဝရ ေတာင္ပံ ပိုင္ရွင္ပါ...။ သား သမီးတို႔ အနာဂတ္ အတြက္ လက္မေထာင္ အလံမလဲတဲ႕ စံျပ ထာဝရ စစ္သူၾကီးပါ...။

                                                           TBRလင္း

ျဖတ္သန္းပံု ဘဝခ်င္းမတူေတာ႔ အေတြးအေခၚခ်င္း တူခ်င္မွာတူမည္..။ အလႊဲ အမွားရိွေသာ္ ေတာင္းပန္ပါသည္..။