အခ်စ္နဲ႔ဆား
Posted on 1/25/2011 by
prettygloria
ပံုျပင္တစ္ပုဒ္မွာ ဘုရင္တစ္ပါးဟာ ေလာကမွာရွိတဲ့ အစားအစာေတြရဲ႕အရသာကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ၿပီးေနာက္ ဘယ္အစားအစာက အရသာအရွိဆံုးလဲလို႔ မွဴးမတ္ေတြကို ရုတ္တရက္ေမးျမန္းလိုက္တယ္။ မွဴးမတ္ေတြဟာ ဘုရင္စိတ္ေက်နပ္ေလာက္တဲ့ အေျဖမ်ဳိးကို မေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီလိုနဲ႔ ဘုရင္ဟာ အရသာအရွိဆံုးအရာကို ရွာေတြ႔ႏိုင္ဖို႔ တိုင္းသူျပည္သားေတြထဲ လွည့္လည္ေမးျမန္းခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ဘုရင္ဟာ ပညာရွိတစ္ဦးနဲ႔ေတြ႔ဆံုၿပီး ပညာရွိက ေလာကမွာ အရသာအရွိဆံုးအရာဟာ "ဆား" ျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေျဖခဲ့တယ္။ ဆားမပါရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲတန္ဖိုးႀကီးတဲ့ အစားအစာပဲျဖစ္ျဖစ္ အရသာမရွိပါဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။
အခ်စ္ဆိုတာကလည္း ဆားနဲ႔တူပါတယ္။ အခ်စ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ဝမ္းနည္းျခင္းေတြဟာ ဆားနဲ႔တူပါတယ္။
ခ်က္ျပဳတ္ရမွာ ဆားဟာ အေရးပါဆံုးျဖစ္တယ္။ ခ်ဳိ၊ ခ်ဥ္၊ ငန္၊ စပ္ အရသာေတြမွာ ဆားမပါလို႔ မျဖစ္သလို အခ်စ္မရွိတဲ့ဘဝဟာလည္း အရသာမဲ့ပါတယ္။ ဆားမွာပါတဲ့ ဆိုဒီယံဂရိုရိုဒ္ဓာတ္ဟာ လူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို က်န္းမာေစၿပီး ေန႔စဥ္အနည္းငယ္ဆီ လိုအပ္တဲ့အရာျဖစ္တယ္။ ဆားဓာတ္ဟာ ခႏၶာကိုယ္ကို ျပည့္ဝတဲ့အင္အားေတြ ျဖည့္ေပးၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ခႏၶာကိုယ္တြင္းက ေရနဲ႔ေသြးကို ညီမွ်ေအာင္ ညွိေပးပါတယ္။
အခ်စ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လိုအပ္တဲ့ ေနာက္ထပ္ဆားတစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။ အခ်စ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အင္အားျဖစ္ေစတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္ႏွလံုး၊ ခႏၶာကိုယ္ကို လႈပ္ရွားေပ်ာ္ရႊင္ေစပါတယ္။ တကယ္လို႔ ကိုယ္တြင္းမွာ ဆိုဒီယံဂရိုရိုဒ္ဓာတ္ေလ်ာ့နည္းသြားရင္ အစာစားလိုစိတ္မရွိ၊ ေျခလက္ေတြ အင္အားမဲ့ၿပီး ေခါင္းမူးေအ့ာအန္တတ္တယ္။ ေသြးခုန္ႏႈန္းေလ်ာ့နည္းတတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အသည္းကဲြခ်ိန္ ခံစားရတဲ့ေဝဒနာနဲ႔ တူပါတယ္။
သာမန္ဟင္းခ်က္ဆားမွာ တျခားပစၥည္းတစ္မ်ဳိးျဖစ္တဲ့ အိုင္အိုဒင္းကို တင့္သင့္တဲ့ပမာဏနဲ႔ ေပါင္းထည့္ထားပါတယ္။ အိုင္အိုဒင္းဟာလည္း လူ႔ခႏၶာကိုယ္မွာ လုိအပ္တဲ့အရာျဖစ္တယ္။ သူ႔ကုိ "ဉာဏ္ပညာလိုအပ္ခ်က္"လို႔ တင္စားၾကတယ္။ အိုင္အိုဒင္းဓာတ္ေလ်ာ့နည္းရင္ ဦးေႏွာက္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကို တု႔ံေႏွးေစၿပီး လည္ပင္းႀကီးနာေရာဂါကို ျဖစ္ပြားေစပါတယ္။
တစ္ခါတေလ အခ်စ္ဟာလည္း လူကို မူးေနာက္ရူးသြပ္ေစၿပီး အျပဳအမႈကို ၾကမ္းတမ္းေစပါတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ အခ်စ္ေၾကာင့္ မရူးသြပ္ေအာင္ အိုင္အိုဒင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ေနာက္အရာဝတၳဳတစ္မ်ဳိးက ဇင့္(Zn)ျဖစ္တယ္။ ဇင့္ဟာ ေရာဂါပိုးမႊားေတြကို ကာကြယ္ေပးတယ္။ လြန္ကဲတဲ့အခ်စ္ဟာ အဆိပ္တစ္မ်ဳိးနဲ႔တူပါတယ္။ လူအမ်ားဟာ အခ်စ္ေၾကာင့္ အမုန္းေတြျဖစ္ခဲ့ရၿပီး အခ်စ္ေၾကာင့္ ေၾကကဲြဝမ္းနည္းခဲ့ရတယ္။ အလြမ္းဇာတ္ေတြျဖစ္ခဲ့တာဟာ ေရာဂါကိုကာကြယ္တဲ့ဓာတ္ မလံုေလာက္ခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ဟင္းခ်က္ဆားထဲ ကယ္ဆီယံဓာတ္ကို ေရာပါေသးတယ္။ ကယ္ဆီယံခ်ဳိတဲ့ရင္ အရိုးပြေရာဂါျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ရူးသြပ္မိုက္မဲတဲ့ အခ်စ္မွာ ေယာက္်ားတစ္ခ်ဳိ႕ဟာ ေယာက္်ားမပီသေတာ့တာ၊ မပိုင္ႏိုင္ မျပတ္သားႏိုင္ေတာ့တာမ်ဳိး ေတြ႔ရသလို မိန္းကေလးတစ္ခ်ဳိ႕ဟာ သည္းမခံႏိုင္တာ၊ မာနႀကီးစိတ္ႀကီးဝင္တာ၊ အထက္စီးဆန္တာ၊ ဟန္အမႈအရာပိုတာမ်ဳိး ရွိတတ္ၾကတယ္။ ဒါဟာ အခ်စ္ဆိုတဲ့ ဆားထဲမွာ ကယ္ဆီယံဓာတ္ခ်ဳိ႕တဲ့ေနလို႔ျဖစ္တယ္။
အထက္က အရာဝတၳဳေတြဟာ အခ်စ္ကို ထာဝရတည္ၿမဲဖို႔၊ ၾကာရွည္ခိုင္မာဖို႔ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္တဲ့အရာေတြျဖစ္တယ္။
လူတိုင္းက ကိုယ့္ဘဝတစ္သက္မွာ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့၊ ရာဇဝင္တင္ေလာက္တဲ့အခ်စ္မ်ဳိးနဲ႔ ဆံုဖို႔ု ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုအခ်စ္မ်ဳိးက ေတြ႔ႀကံဳလို႔ရႏိုင္တယ္။ ေတာင့္တရံုနဲ႔ေတာ့ မရႏိုင္ဘူး။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ အခ်စ္အမ်ားစုဟာ ရိုးစင္းတဲ့ဘဝ၊ ဆင္းရဲဒုကၡဒဏ္ကို မခံႏိုင္ၾကဘူး။ ေနာက္ဆံုးမွာ ခ်ဳိ၊ ခ်ဥ္၊ ငန္၊ စပ္အရသာေတြေပ်ာက္ၿပီး ဆားပဲက်န္ခဲ့ေတာ့တယ္။ ဆားရဲ႕အေပါ့အငန္ကို ကုိယ္တိုင္ပဲသိေတာ့တယ္။ ဒါဟာ ဘဝထဲက ဆား၊ ဘဝထဲက အခ်စ္ျဖစ္တယ္။
ဆားဟာ ခ်က္ျပဳတ္ရမွာ အသံုးဝင္သလို တျခားေနရာမွာလည္း အသံုးဝင္ေသးတယ္။ ထင္းမီးထဲ ဆားအနည္းငယ္ျဖဴးထည့္ရင္ မီးေတာက္ေတြ ပိုျပင္းလာတတ္တယ္။ တကယ္လို႔ ဘဝဟာ သိပ္ရိုးစင္းလြန္းတယ္ထင္ရင္ ဆားအနည္းငယ္ ျဖဴးထည့္လိုက္ပါ။ အခ်စ္တစ္ခုက သင့္ဘဝကို စိတ္လႈပ္ရွားေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြ ေပးေကာင္းေပးႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
တကယ္လို႔ အိမ္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ျမက္ရိုင္းေတြ ထူထပ္ေနခဲ့ရင္ ဆားျဖဴးထည့္လိုက္ပါ။ ဆားေတြဟာ ျမက္ရိုင္းေတြကို ေသေစပါတယ္။ အခ်စ္ဆိုတာ စိတ္တသမတ္တည္းထားသလို တကိုယ္ေကာင္းလည္းဆန္ပါတယ္။ စိတ္ရိုင္းေတြဟာ သင့္အခ်စ္ကို ဝါးၿမိဳသြားတတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဆားျဖဴးဖုိ႔ မေမ့ပါနဲ႔။
ၾကက္ဥျပဳတ္ခ်ိန္မွာ ဆားအနည္းငယ္ထည့္ေပးရင္ ၾကက္ဥခြံေတြ မကဲြတတ္ေတာ့ပါဘူး။ အခ်စ္ဆိုတာလည္း ၾကက္ဥခြံနဲ႔တူပါတယ္။ ဂရုတစိုက္နဲ႔ ကာကြယ္ေပးရပါတယ္။ အခ်စ္ေတြ မကဲြအက္ဖို႔ ဆားထည့္ဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔။
ေခ်ာင္းေတြ မျပတ္ဆိုးၿပီး အသက္ရႈရၾကပ္ခဲ့ရင္ ေရထဲဆားထည့္ၿပီး ပလုတ္က်င္းႏိုင္ပါတယ္။ ထမင္းခ်က္ခ်ိန္ ဆားအနည္းငယ္ ထည့္ခ်က္ရင္ ထမင္းဟာပိုေမႊးၿပီး ပိုႏူးညံ့ေစပါတယ္။ ေန႔တိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ထမင္းခ်က္၊ အဝတ္ေလွ်ာ္ေပးသူကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ပိုတန္ဖိုးထား ျမတ္ႏိုးသင့္ပါတယ္။ ဒီလိုအေသးအမႊားလုပ္ရပ္ေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို တည္ၿငိမ္တဲ့ဘဝေတြ ေပးခဲ့ပါတယ္။ အခ်စ္ကို ပိုတာရွည္ခိုင္ၿမဲေစခဲ့ပါတယ္။
ဘဝမွာ ဆားမရွိရင္ မျဖစ္သလို အခ်စ္ဆိုတာလည္း မရွိမျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူအမ်ားက အခ်စ္ဟာ ပူျပင္းတယ္၊ အခ်စ္ဟာ ေလမုန္တိုင္းဆန္တယ္လို႔ မွားယြင္းယူဆတတ္ၾကပါတယ္။ ဆားကို တစ္ႀကိမ္တစ္ခါပဲ ကၽြန္ေတာ္တု႔ိ လိုအပ္တာမ်ဳိးမဟုတ္ပါဘူး။ ေန႔တိုင္း နည္းနည္းဆီလိုအပ္ပါတယ္။ အခ်စ္ဟာလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပါပဲ။ အခ်စ္ကို ဂရုတစိုက္ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္း မွီဝဲသင့္ပါတယ္။ ေန႔တိုင္း အခ်စ္နည္းနည္းစီ စုပ္ယူမွ အခ်စ္ဟာ မဖိတ္မယိုဘဲ ႏွလံုးသားအထဲထိ စိမ့္ဝင္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။
တကယ္လို႔ အသည္းကဲြၿပီး အခ်စ္က သင့္ႏွလံုးသားကို ထိခိုက္ေစခဲ့တာဟာ ဒဏ္ရာအနာေပၚ ဆားျဖဴးထည့္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ ဆားဟာ သင့္ဒဏ္ရာကို ပိုနာက်င္ေစပါတယ္။ ဒါဟာ မထူးဆန္းပါဘူး။ နာက်င္မႈကို မခံစားရရင္ အခ်စ္ဆိုတာလည္း ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုသိထားရမွာက ဆားဟာ သင့္အနာကို ပိုနာက်င္ေစသလို သင့္အနာကိုလည္း အျမန္က်က္ေစၿပီး သင့္ကို အသစ္တဖန္ ျပန္စေစတဲ့ အခြင့္အေရးေပးပါတယ္။