ေ၀းရာဆီသို႕
Geschrieben am 05.12.2010 von
tuntunaye_tongkyo
Stimmung: fine.
.
Musik: Rock.
Tags:ရယ္စရာေပါ့ေပါ့ပါးပါး
ဟိ.ရွ္..........အု..ရွ္............အိ..ရွ္
အသံေတြက..လသာသာကြင္းၿပင္ၾကီးနွစ္ခုကေနထြက္လာတဲ့အသံေတြပါ။ကရာေတးဆရာ
ကိုၿမင့္သန္းနွင့္ကြန္ဖူးဆရာကိုမွတ္ၾကီးတို႕ရဲ့သင္တန္းေတြဆီကပါ။ေဘာင္းဘီအၿဖူေရာင္ပြပြၾကီးေတြနွင့္
တစ္ညီတစ္ညာလွူပ္ရွားေနေသာလူငယ္အေယာက္သံုးေလးဆယ္ဆီကထြက္လာတဲ့အသံေတြၿဖစ္ပါတယ္။
ရြာမွာကလည္းအဲဒီအခ်ိန္က တရုတ္သိုင္းကား ေတြၿပၿပီးေခတ္စားေနတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့
ရြာကလူငယ္ေတြပိုးထေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့ေလ။က်ြန္ေတာ္တို႔ခမ်ာလည္းနွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း၊ေဘာင္းဘီတို
ေလးေတြၿဖင့္ကန္သင္းေလးေတြေပၚမွထိုင္ၿပီး ကိုယ့္ထက္ၾကီးတဲ့အကိုေတြကိုအားက်ေနတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။
ဘရုစ္လီ လိုၿဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြတဖြားဖြားနဲ႔ေပါ့ေလ။
နဲနဲေလးအရြယ္ေလးေရာက္လာေတာ့ကရာေတးဆရာကိုၿမင့္သန္းဆီမွာကရာေတးသင္ဖို႕
အပူကပ္တာေပါ့ေလ။ဆရာကိုၿမင့္သန္းကလဲ ဟာ မင္းအရြယ္ကသင္လို႕မေကာင္းေသးဘူး၊ၾကံ႕ခိုင္မွု
မရွိေသးဘူးဆိုၿပီး.သင္မေပးဘူးဗ်။အဲဒါနဲ့အိမ္က ေရာင္းဖို႕ထားတဲ့ဖ်င္စအၿဖဴေတြယူ စက္ခ်ဳပ္တဲ့
အစ္မၾကီးဆီသြားအပ္တာေပါ့။အစ္မၾကီးကပံုစံမသိလို႕.".ဟို..ရွမ္းေဘာင္းဘီလိုပြပြၾကီီးေလ အစ္မရယ္
သိုင္းသင္တဲ့ဟာမ်ိဳး"ဆိုေတာ့မွ ပံုမက်ပန္းမက် နွစ္ကိုယ္စာေလာက္ရွိတဲ့ေဘာင္းဘီတစ္ထည္ရပါေတာ့
တယ္။ေဘာင္းဘီကို ၀တ္ ခါးစီးၾကိုးစီး ၿပီးကို႕ဘာသာကိုသေဘာက်ေနတာေပါ့ေလ။ဘာမွေတာင္မသင္
ရေသးဘူးမွန္ေရွ႕မွာကိုယ့္ပံုကိုယ္ၾကည့္ၿပီး အေတာ္ေၿမာက္ေနၿပီ။
အဲဒါနဲ့ဆရာကိုၿမင့္သန္းဆီ ကန္ေတာ့စရာပစၥည္းေတြဘာေတြနဲ႔ေပါ့ေလ၊သြားၿပီးအပူကပ္ေတာ့
ဟိုက နားညီးလြန္းလို႔ ၊ေအးကြာညက်ရင္လာခဲ့ လို႕ဆိုေတာ့၀မ္းသာအားရနဲ႕ အကို၀မ္းကြဲ ကုလား
ဆိုတဲ့ေကာင္ကိုေခၚၿပီး သြားၾကတာေပါ့၊ဟိုေရာက္ေတာ့လမိုက္ညမို႕ေရနံဆီမီးခြက္အၾကီးၾကီးဟိုဖက္
တစ္လံုးဒီဖက္တစ္လံုးေပါ့ေလ။ဟိုၾကေတာ့ ဆရာကိုၿမင့္သန္းက အေၿခခံထိုင္နည္းကစၿပီး၊လက္သီးထိုး
တတ္ေအာင္ၿပတယ္ ဗ်၊ၿပီးေတာ့မွ အေၿခခံေလ့က်င့္ေရးေဖာင္ ဆိုၿပီးလက္သီးထိုးကြက္ကေလးကိုၿပ
ေပါ့၊ၿပီးရင္လိုက္လုပ္ ေပါ့၊မလုပ္တတ္၊လုပ္တတ္အမွားမွားအယြင္းနဲ႔၊ေခ်ြးတစ္လံုးလံုးနဲ႔ညစ္ပတ္ေပရည္
ေနတာေပါ့ေလ။
ဆရာကလဲဟိန္းလိုက္ ေဟာက္လိုက္ ကန္လိုက္ ေက်ာက္လိုက္နဲ့ေပါ့။ လက္သီးကိုဒီလို
ေၿဖာင့္ေၿဖာင့္ၾကီးမထိုးရဘူး၊တံေတာင္ကိုနဲနဲေကာက္ထားရတယ္၊ဒါမွရန္သူနဲ့ေတြ႔ရင္လက္ကိုရိုက္ခ်ိဳးမခံ
ရမွာ၊ေၿခခြဲတာ၄၅ဒီဂရီမက်ဘူး၊ေနာက္ေၿခေထာက္ကဒီလိုတက္ရင္ခံနိုင္ရတယ္ဆိုၿပီးသူ႕ကိုယ္လံုးၾကီးနဲ့
တံေတာက္ခြက္ေပၚေဆာင့္နင္းေပါ့ေလ။တုတ္ေလးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဟိုေနရာကမွားတယ္၊ဒီေနရာကမွား
တယ္ဆိုၿပီးရိုက္လိုက္ေသးတယ္။တကယ့္ရန္သူအဓိပတိၾကီးနဲ႔ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ ရေတာ့မလို ဂရုတစိုက္
နဲ႔ ပါ၀ါၿပ (အဲေလ) ေသခ်ာၿပေပးေနတာေပါ့။
ဒီလိုနဲ႔ခက္ခက္ခဲခဲအေၿခခံအကြက္ေလး နဲနဲပါးပါး ေလာက္လဲတတ္ေရာ ကိုယ့္ကို ကို
ေတာ္ေတာ္ဟုတ္လွၿပီေအာင့္ေမ့ေနတာ။ၿခံထဲမွာလဲေနရာေတြဘာေတြေသခ်ာရွင္း ဂံုနီအိတ္္အနုကိုေသ
ခ်ာခ်ဳပ္သဲကမရွိေတာ့ ေက်ာက္စရစ္ေတြထည့္ၿပီးသဲအိတ္လုပ္၊ ဘားဆြဲဖို႕ေနရာေတြလုပ္ေပါ့ေလ၊တစ္
ေယာက္ထဲအလုပ္ရွုပ္ေနတာ၊ ၿခံထဲက ငွက္ေပ်ာပင္တို႕အုန္းပင္တို႕ကလဲေလ့က်င့္ေရးပစၥည္းေတြၿဖစ္ေန
တာေပါ့။အုန္းပင္ဆိုတာလည္းရန္သူၾကီးတစ္ေယာက္လိုအၿမဲအကန္ခံေနရတယ္၊ငွက္ေပ်ာပင္ေတြဆိုတာ
ကလဲလက္ေခ်ာင္းေတြနဲ့ထိုးေဖါက္လို႔အေပါက္ေတြခ်ည္းပဲ၊အေဖကေတာ့ကိုယ့္ကိုသိပ္ၾကည့္မရေတာ့ဘူး။
တစ္ေန႕သူငယ္ခ်င္းေတြညီအကို၀မ္းကြဲေတြေရာက္လာၾကေတာ့၊တစ္ခ်ိဳ႔ကလဲကြန္ဖူးဆရာ
ကိုမွတ္ၾကီးတပည့္ေတြေပါ့ေလ။သူတို႔လဲသူတို႕တတ္ထားတာေလးေတြၿပၾကတာေပါ့၊ဒီလိုနဲ့ကိုယ့္အလွည့္
ေရာက္လာေတာ့ကိုတတ္ထားတာေလးေတြၿပၿပီးအရင္ကတည္းကမွသူမ်ားထက္အရစ္ရွည္တတ္တဲ့က်ြန္
ေတာ္က အုန္းပင္ေပၚေၿခ၃လွမ္းေလာက္ေၿပးတက္ၿပီးအုန္းပင္ၾကီးကို ယခင္ေလ့က်င့္တုန္းကထက္အား
နွစ္ဆေလာက္ထည့္ၿပီး ေၿဖာင္း ဆိုကန္ၿပလိုက္တယ္။
ေအာင္မယ္ငီး......အေၾကာေပၚသြားက်ၿပီဟ(စိတ္ထဲက ေၿပာတာ)။ဒီလိုနဲ့ေၿမ
ေပၚၿပန္က်ေတာ့ ဘယ္လိုလဲေပါ့ ဟိုေကာင္ေတြကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႕
႔အထင္ၾကီးတဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ့ေပါ့ေလ။ကိုယ့္မွာလဲဟန္ကိုယ့္ဖို႕ေနေနရတာအေတာ္နာေနၿပီ။ဒီလိုနဲ့ဟို
ေကာင္ေတြၿပန္သြားေတာ့မွအိမ္ေပၚေၿပးတက္ပရုပ္ဆီနဲ႔အေဖမၿမင္ေအာင္ အသာနွိတ္ေပးေနရတာေပါ့။
တစ္ေန႕သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကၿပန္လာေတာ့ၿခံထဲကအၿဖတ္ ဒီငွက္ေပ်ာပင္ကကိုင္းကိုင္း ၊
ကိုင္းကိုင္းနဲ႔အေတာ္ကန္ခ်င္စရာေကာင္းေနတာကိုး၊အစထဲကလက္မေနနိုင္ေၿခမေနနိုင္နဲ႕က်ြန္ေတာ္က
က်ား ဆိုတစ္ခ်က္ပတ္ကန္လိုက္တာ ငွက္ေပ်ာပင္ၾကီး ခါးက်ိဳးသြားေတာ့တယ္။ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့
့"ဒုေကၡာ"အသီးေတြနဲ့ဟ၊အသီးေတြမွရင့္ခါနီးေနၿပီ မၿဖစ္ဘူး အသာေလးပံုမပ်က္ေအာင္တုတ္နဲ့
ေသခ်ာေထာက္ ၿပီးထားထားတာေပါ့။
ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ရွိေတာ့မွ ၿခံထဲကအေဖ့အသံၾကားလိုက္ရတယ္ "ငါဘိုးဘိုးၾကီးပြဲ
ၿပင္ဖို႕ေစာင့္ေနတဲ့ငွက္ေပ်ာပင္ၾကီးေသသြားၿပီ၊ဒါဘယ္သူ႕လက္ခ်က္လဲေဟ့...ဒါ ဟိုေကာင္ပဲ
ၿဖစ္ရမယ္"ဆိုတဲ့အသံလည္းၾကားေရာဘာရမလဲ ေနာက္က်ေၿခေထာက္သစၥာေဖါက္ပဲ ဟိုေကာင္ေတြ
အိမ္ကိုေၿပးၿပီအေဖေရ႕...တာ့တာ..
ဒါေတာင္ေနာက္ကလွမ္းေခၚေနသံၾကားေနရတယ္..ဘာရမလဲဟိုဖက္ၿခံထဲကလူကိုပဲလွမ္း
နွုတ္ဆက္ေနသလိုလို၊ဒီဖက္ၿခံ ကပဲကိုယ့္ကိုစကားေၿပာေနသလိုလိုနဲ႔ အေဖ့အသံမၾကားရတဲ့ေနရာ
ေ၀းရာဆီသို႕.............
လူတိုင္းလူတိုင္း ငယ္စဥ္အခါက အရူးထခဲ့ ဆိုးခဲ့ၾကမွာပါပဲေနွာ္။က်ြန္ေတာ္ကလည္း အရူးထ
ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေတြေရးတယ္ေပါ့။ အားလံုးေပ်ာ္ရြွင္နိုင္ပါေစဗ်ာ.........