စိတ္ရထားတစ္စင္း၏ ဘူတာအိုမ်ား
Geschrieben am 10.07.2010 von
tharhtootbr
စိတ္ရထားတစ္စင္း၏ ဘူတာအိုမ်ား
"ေမြးဌာနီ အညာရပ္ဆီသို႔ ေရာ္ရည္ေမ်ာ္မွန္း စိတ္ဝယ္တမ္းတ မွန္းဆကာရည္ တမ္းတပါသည္ လွည္းလမ္းေၾကာင္တစ္ေလွ်ာက္ ဖုန္လံုးၾကီးေတြ တလိမ္လိမ္တတ္တာ ျမင္ေယာင္ေသးေတာ့သည္ အညာဌာနီ တစ္ခါလာမည္ ကၽြႏ္ေတာ္အတြက္ေတာ့ေမ့မ၇ပါေလျပီ
။" ဆိုတဲ့သီခ်င္းေလးလို ဘယ္အရပ္ ဘယ္အေျခအေနေရာက္ေနပါေစ.. ေမြးဌာနီကို လြမ္းၾကတာကိုယ္ဆီျဖစ္ၾကလိမ့္မည္...။ အညာေျမ မွာ ဖုန္လံုးေတြလဲရိွမယ္..။ ေနပူမယ္ ျပီးေတာ ေရငန္မယ္..။ ျမိဳ႔ၾကီးျပၾကီးလို လူေနမႈ အဆင့္အတန္းျမင့္မည္မဟုတ္..။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ရထားေလး ခုတ္ေမာင္းတိုင္း အလိုလို ခရီနွင့္မိတာက..။ ဖုန္းေတြထူတဲ အညာေျမ..။ ေနပူတဲ့ အညာေျမ..။ ေရငန္တဲ့ အညာေျမ..။တိုက္ေတြ ကားေတြနဲ အခန္းအနားမဟုတ္ဘဲ တဲဂုတ္အိမ္ေထာင္ကေလးေတြနဲ အညာရပ္က ေမြးဌာနီသာပါ..။
မိုးရြာရင္မိုးေရ ခ်ိဳးမယ္ ဆိုသလို ကေလးသဘာဝမို မိုးရြာရင္မိုးေရခ်ိဳးၾက ။ ေခ်ာင္းေရက်ရင္ ေခ်ာင္းစီးၾက။ ေခ်ာင္းေရကုန္မွအိမ္ျပန္ၾက။ ေနာက္ေန႔မနက္ဆို မိုးျပီတာနဲ အ၇ြက္နုေလးေတြ ဖူးထြက္စမို႔ ေတာထဲသြားျပီး သစ္ရြတ္ခူးၾက မိွဳရွာၾက ေက်ာက္ပြင့္ေကာက္ၾက ရြာနေဘးက ကန္က်ိဳးရင္ ငါးေတြလိုက္ေကာက္ၾက ကန္ေဘာင္နေဘးမွာ ဂဏန္းေတြ လုိ္က္ဖမ္းၾက ဒီလိုနဲ အိမ္ကေပ်ာက္သြားလို႔ အေမကေငါက္လုိက္ ၇ိုက္လိုက္နဲေပါ့ဘယ္ေလာက္ပင္ရိုက္ပါေစ.., မိုးရြာရင္ခိုးထြက္တတ္တာ ရြာထဲက အေပါင္းအေဖာ္တို႔နဲ့ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ အက်င့္ဆိုးေလ..။
မိုးမရြာတဲ ေဆာင္းနဲ ေႏြေန႕ေတြဆို ရြာေျမာက္ဘက္ကေတာထဲကိုသြားျပီး ငွက္ပစ္ၾက ရတဲ့ငွက္ကိုေတာထဲမွပဲ မီးကင္စားၾက။ ေတာေတာင္ေတြ ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြကို ၾကိုးတစ္ေခ်ာင္းနဲ တစ္ေယာက္တလွည္ဆီကုတ္တတ္ၾက။ ကန္ေရခ်ဳိးၾက ငါးမွ်ားၾက..နဲ႕။
ငယ္ဘဝ ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြဆို ကေလးသဘာဝမို ကစားမက္လို အိမ္အေနာက္နားက ကုကိၠဳ ပင္ေအာက္မွာ မင္းလာခဲ့ငါလာခဲ့လို မခ်ိန္းဆိုပဲ ရြယ္တူ အေပါင္းအေဖာ္တို႔ အတူတူကစားဖူးပါရဲ႕။ ေန႔လည္ေန႔ခင္း အညာေႏြပူလို လူၾကီးေတြ အိမ္ထဲမွာေအာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္ အိမ္ေနာက္ဘက္က ဘၾကီး နတ္စင္ မန္းၾကီးပင္ေအာက္မွာ ဒိုးပစ္တန္း ကစားၾက နဲ႕ ဆဴးဆူးညံေအာင္ ညင္းခုန္ၾက..။ အညင္းသန္လို အဆံုးအျဖတ္ခတ္ေနရင္ ဖိနပ္ကို စေတြး ေတြး ျပီး မိုးလား ေလလား ၊ အစိုလားအေခ်ာက္လား ေမးျပီး ပစ္ေျမာက္ခဲ့တာေတြ တစ္ခ်ိန္က ျပီးလြန္ခဲ့ေပမဲ့ ယခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဘူတာအိုေလးေတြ သဖြယ္..။
တမာသီးေပၚခ်ိန္ဆို တမာသီးေတြ ခူးျပီး တမာသီစစ္တိုက္တန္း ကစားၾကနဲ႔ ကိုက္လက္ထဲ ရိွသမွ်တမာသီး အစုလုိက္ အဆုတ္လုိက္ မၾကိုက္တဲ့ေကာင္ဆို ပစ္ေပါက္ၾကနဲ႕ ကိုယ္က တမာသီးကုန္ရင္ ထြက္ေျပးရ အပင္ေပၚတတ္ျပီး ျပန္ခူးရ ခူးေနတုန္း ရန္သူနဲ႔ ေတြ႔ရင္ ဟိုဘက္က ေကာင္က အပင္ေပၚ လိုက္ေပါက္တာနဲ့ အပင္ေပၚမွာေျပးရင္းခူးရင္ ျပန္ေပါက္ရင္း ကစားခဲ့တာေတြ ျပန္ေတြးလိုက္ရင္ တစ္ကယ္ စစ္ပြဲ အတိုင္းပဲ ေပ်ာ္စရာၾကီးဗ်..။
အရြယ္ေရာက္လို႔ ကစားမမက္က်ေတာ့ ေပမဲ့ အခ်ိန္တန္ ညေနကေလးေစာင္း ေမွာင္ရီစပ်ိဳးတာနဲ ရြာ ကင္းတဲမွာ မခ်ိန္းဘဲ စံုၾကျပန္ေရာ့ ရပ္ကြပ္အတြင္းရိွ လုပ္သားျပည္သူ အေပါင္းတို႔ခင္ဗ်ားး ေႏြရာသီေရာက္ျပီျဖစ္ပါသျဖင့္ မီးမ်ားကိုရိုေသစြာ ..... ။ စသျဖင့္ ေပါ လူငယ္ေတြ မီကင္းလွည္႕ရတာေတြ တစ္ခါတစ္ခါ စိတ္ရိွရင္ ေကာ္လန္ၾကီးနဲ ေတာသဘာဝ ေတာသီခ်င္းကေလးကညီးလိုေကာင္းခဲ့ပါရဲ႕။ ခုေတာ ဒါေတြဒါေတြ ကိုလႊမ္းမိုးလို ျပီးခဲ့ပါျပီ ျပီးခဲ့ပါျပီ ဆိုေပမဲ့ ကၽြႏ္ေတာ္စိတ္ရထားေလးက ဘူတာအိုဆီ ခုတ္ေမာင္းေနဆဲ..။
သၾကၤန္ရက္ေတြမွာဆို ေရေလာင္းမန္းတပ္ ျဖစ္ဖို႔ အုံန္းလက္ေတြလိုက္ခုတ္ၾက ဝါးလံုးေတြနဲ႔ အရိပ္လုပ္ၾက ေရေပပါေတြငွါးၾက ေရရဖို႔ ေရအလ်ဴရွင္ရွာရ အလ်ဴရွင္မရိွလဲ ကိုယ္တိုင္းေရဆြဲျပီး ေရေပပါကို ေရးျဖည္႔ၾကနဲ႔ ေနာက္ဆံုးအတတ္နဲ႔ နစ္ဆန္းရက္ေတြမွာ ဆန္ျပဳတ္တိုက္နိုင္ဖိဳ႔ တစ္အိမ္ဝင္တစ္အိမ္ထြက္ စာအုပ္ၾကီးနဲ အလ်ဴခံရနဲ႔ အၾကက္ေန႔ ညနဲ အတတ္ေန႔ညေတြဆို မအိပ္ပဲ ဆန္ျပဳတ္ခ်က္ၾက စတုတိတာျပီးလို သၾကၤန္ျပီးရင္ ငွါးထားတာေတြ ျပန္အပ္ရနဲ႔ အ၇မ္းပင္ပန္းခဲ့ေပမဲ့ ျပန္ေတြးလိုက္ရင္ အမွတ္ရလုိ႔ အေကာင္းဆံုးေတြဗ်...။
အလဴဳေလး မဂၤလာေဆာင္ေလးမရိွလုိက္နဲ ရိွလိုကေတာ့ အစိုးရ အဖြဲ႔ အစီး ကေတာင္ရံွဴးသြားမယ္..။ စည္းပင္၊ ေနရာခ်ထားေရး၊ယဥ္ေမာင္း၊ ေကၽြးေမြးဧည္ခံနဲ႔ လိုုက္ျဖည္႔ အဖြဲ႔ စသျဖင့္တာဝန္ကိုဆီနဲဗ်..။
စည္ပင္လုိေခၚလိုက္ရင္ ပုဂံခြတ္ေရာက္နဲ႔ စားပြဲခံု သန့္ရွင္းေရးလုပ္တဲ့ေကာင္ေလးေတြက လာလုပ္ၾကတာ..။ ယဥ္ေမာင္းဆိုတာနဲ ယင္ေကာင္ေျခာက္တဲ့ေကာင္ေလးေတြကလာတာ..။ ေနရာခ်ထားေရးဆိုရင္ေတာ့ ခြတ္သစ္နဲ ဟင္းသစ္ ဝိုင္းသစ္လုပ္တဲ့သူေတြက လာလုပ္ျပီးသား..။ ေကၽြးေမြးဧည္ခံ တာကေတာ့ အစ္ကိုစားလိုေကာင္းလား ဘာလုိေသးလဲ (ဟာကြာ မင့္ဝတ္သားခ်က္က အသားေပ်ာက္ေနျပီကြ ) လုိ ေျပာလာရင္ ေကၽြးေမြးဧည္ခံက ဝတ္သားေနာက္တစ္ပြဲ လိုေအာ္လုိက္ရတာ..။ ေနာက္တစ္ပြဲကို လိုက္ျဖည္႔က တာဝန္ယူရတာ..။ ဝတ္သားလိုရင္ ဝတ္သား။ ၾကက္သြန္ေၾကာ္လိုရင္ ၾကက္သြန္ေၾကာ္ ။ ပဲပင္ခ်ဥ္ ၊ ဟင္းခ်ဳိ စသျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ..။တစ္ခါ ပန္ကန္ေဆး အဖြဲ႔ ေနာက္ဘက္မွာထားေသးတယ္..။ အညာအလ်ဴကို ေခၚျပလုိက္ခ်င္ေသးတယ္ဗ်...။
တကၠသိုလ္တက္ရင္ေမြးဌာနီကို ျပန္လာတဲ့ရက္ေတြဆို မေတြ့ျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေပတစ္ရာလမ္းမေပၚ လမ္းေရွာက္ရင္း လူငယ္စကား သူရည္းစား ငါ့ရည္းစား အေၾကာင္း ေျပာခဲ့တာေတြ ညနက္သည္ထိ အိမ္မျပန္ဘဲ ေဘာလံုကြင္း ၊ ေခ်ာင္းရိုးထဲ ဒါမွာမဟုတ္ ေကာင္မေလး လွလွတစ္ေယာက္အိမ္ေရွ႕ ဂီတာ ကေလးေခါက္ၾကနဲ့ မနက္ ေနျမင့္မွာထၾကနဲ႔ လူငယ္ဘဝ လႊတ္လပ္တဲ့ အညာရပ္က အခ်ိန္ကေလးေတြ အခုေတာ့ ဘူတာအိုေလးလို..။
တစ္နစ္တစ္ခါ ဝါဆိုပြဲ၊ အက်ြတ္ပြ၊ဲ နွင့္ အထိန္ပြဲေတြက အထင္ကရ ကမၼ ေျမရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အခ်ိန္ေတြေပါ့..။ ဒီအရပ္နဲ ဒီဇာတ္ဆိုခ်င္ဆို အကႊ်တ္ပဲြဲနဲ ကထိန္ပြဲက ေတာ သီခ်င္းဆိုလို အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ေတြပါပဲ ဝါဆိုပြဲဆိုလဲ အညာသဘာဝ ဇာတ္ၾကိုက္တာမို႔ ဇာတ္ပြဲကို မိုးလင္းေအာင္ၾကည္ၾကတာနဲ ..။ တစ္ခါ ျပာသိုလ ရိုးေတာ္ပံုပြဲမွာလဲ ဗလာဇာတ္မို႔ ၾကည္႔ၾကရေသး...။
သီတင္းကၽြတ္ နဲ ကထိန္ပြဲေတြမွာဆိုလဲ သံဂ်က္ေတြတိုက္ၾက ဒိုးပတ္ေတြတီက် ဟိုရႊာ ဒီရႊာ အျပိဳင္အနိဳင္ ခုေခတ္္ ရပ္ပါ ေတြလို ပါပဲ..။ မင္းသားအက၊ ေရႊအိုးစည္းအက၊ ဦးေရႊရိုးနဲ ေဒၚမိုးအက၊ က်ားနဲ႔ မုဆိုး အက စံုေနေအာင္ တစ္နစ္တစ္မ်ဳိး မ၇ိုးေအာင္း ၾကံဖန္လုပ္ရနဲ။ လက္သီးဆုတ္ေလာက္ရိွတဲ႔မိုက္ကို လူ၄ေယာက္က ဝိုင္းျပီးေအာ္ၾက နဲ မိုက္ခင္ဗ် ငိုမဲ့ငိုမဲ့ လိပ္ဥေပ်ာက္တဲ႔ လိပ္မေလး အလားၾကေနတာပဲ..။ ကထိန္ပြဲနဲ သတင္ကၽြတ္ပြဲေတြမွာဆို အိမ္တြင္းပံုန္း ကညာခင္ေလးေတြက လဲ ပါးအိုးနီေလး နွတ္ခမ္းနီေလးနဲ အလွည႔္ထဲ ဝင္ပါၾကနဲ အလွယဥ္ျပိုင္ပြဲေလးအတိုင္းပဲ...။
ဟိုေရွ႔က ကညာ ခင္ရယ္ ယဥ္စစ နဂိုလွတယ္..။
ပါးအိုးကေလးနီ လိုရယ္ ရွက္ေသြးေလး ျဖာသူရယ္..။..
ေမာင္ရင္းစိတ္နဲ ဆိုခ်င္းတယ္... တုနိုင္းသူမရိွဘူးကြယ္
ခင္အလွက ညိုျမရယ္.. နတ္သမီးေတာင္ငိုရွာမယ္...။ ေတာသူအလွကို ဒိုးပတ္မွာဖြဲ႔ေရးရတာလဲ ဝါသနာမို႔ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလွေပတယ္...။
ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ႔ အညာေဒသ ကိုယ္႔ဓေလ့နဲ႔ ကိုယ္ပြဲေတြကို ဘယ္ေလာက္ပင္ခ်စ္ေနပါေစ..။ အခ်ိန္တန္ေတာ့ ေတာင္ပံ ကေလးျဖန္႔ျပီး ပ်ံသန္းလာတာ ၂နစ္ေတာင္ျပည့္ေတာမည္...။ လႊမ္းလွပါတယ္ အညာေျမဆီ ေတြးမိပါတယ္ အတိတ္ေန႔ေတြဆီ စိတ္ကေလးတစ္ခ်က္လႊင့္တိုင္း ေျပးဆိုက္မိတဲ့ ရထားတစ္စင္း၏ ဘူတာအိုေလးေတြကို အလႊမ္းေတြနဲ အတူ ခုတ္ေမာင္းမိပါသည္...။
TBR ( လင္း)
စားေလးမွားရင္ျပင္ဖတ္လိုက္ေပါ့ေနာ့္ စာစီစစ္သူမရိွဘူးဗ်..။ကိုယ္တိုင္ေရးကိုယ္တိုင္စစ္မို႔ ကိုယ့္ မ်က္ေခ်း ကိုယ္မျမင္ရဘူးေလ...။