update အကယ္ဒမီ (၂၀၁၁)
Geschrieben am 30.12.2012 von
shweyoat
Update အကယ္ဒမီပဲြ (၂၀၁၁)
“ဟင္ ဒါဆိုပ်ိဳးပ်ိဳးပ်က္ပ်က္ ဒိုဒုိးဒန္႕ဒန္႕ေတြ ငါေတြ႕ရေတာ့မေပါ့…”
သု၀ဏၰအားကစားရံုေစာင့္ဘိုးဘိုးသည္ သူ႕၏ အားကစားရံုမွာ ယခင့္ ယခင္က ရိႈးပဲြမ်ားမက်င္းပဖူး သည့္အလား နတ္ပ်ိဳေလးတစ္ပါးလို ရင္ခုန္သြားသည္။ သူ၏အေျပာကို ေနျပည္ေတာ္တြင္ အကယ္ဒမီကြင္းေစာင့္ ဘိုးဘိုးေလးက ရယ္ေလေတာ့သည္။ ထို႕အျပင္
“ေပ်ာ္မေနပါနဲ႔ နားေတြညီးလို႕ပါ ဘိုးဘိုးရယ္…ကဲ ..ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္ ေတာ္ၾကာဖလိုက္မမွီဘဲ ေနဦးမယ္ ”
“ဟင္….. မင္းကဖလိုက္နဲ႔ျပန္မွာလား ….သတိလဲထားဦးေနာ္… ေတာ္ၾကာ…”
သု၀ဏၰအားကစားရံုေစာင့္ဘိုးဘိုး သတိေပးသည့္စကားကို ေနျပည္ေတာ္ဘိုးဘိုးမွ
“ အိုဒါမ်ားဘိုးဘိုးရယ္ ကၽြန္ေတာ္ဘာေၾကာက္စရာလိုလို႕လဲ … ျမန္မာနိုင္ငံက ေလယာဥ္မွဴးေတြ ေတာ္ခ်က္က အံ့မခန္းဘဲကို… ေလယာဥ္တစ္စီးလံုး မြမြေၾကေအာင္မီးေလာင္တာ အပ်က္အစီးက 1%ေလာက္ဘဲ ရိွတာ …. ျပီးရင္ ဘာမွမျဖစ္ရင္ အေလ်ာ္ေတာင္ေပးေသး ..ေဟးေဟး… ..ဒါေပမယ့္ ဘိုးဘိုးရယ္ စိတ္မပူပါနဲ႔ ….အဲစီးဒန္႕ဆိုတာ တစ္သက္မွာ တစ္ခါဘဲျဖစ္တာပါ…”
“ဘာဘဲေျပာေျပာမျပန္နဲ႔ ဦးဟာ… ငါနဲ႔အတူ အကယ္ဒမီပဲြအားေပးဦး..”
ေနျပည္ေတာ္ ဘိုးဘိုးေလးေခါင္းကိုတြင္တြင္ကုတ္လိုက္သည္ သု၀ဏၰအားကစားရံုေစာင့္ဘိုးဘိုးက သူ႕ထက္၀ါၾကီးဆိုေတာ့လဲ အရိုအေသေပးသည့္အေနျဖင့္ေနရေပဦးမည္။
“ဒါနဲ႔ ဒီေန႕ တစ္ေျပးေနတာ ဘယ္ကားလဲကြ..”
ေနျပည္ေတာ္ဘိုးဘိုးသည္သု၀ဏၰအားကစားရံုေစာင့္ဘိုးဘိုး၏ စကားကိုစိတ္၀င္စားရန္ေကာအၾကည့္ ျဖင့္ၾကည့္ကာ
“ခဏတစ္ျဖဳတ္ အေမွာင္လံုးမ်ား ..ကားေလ … မင္းသားေရာ မင္းသမီးေရာ ဇာတ္ညႊန္းေကာ အဲ့ကားက ရမွာ”
“မင္းကသိလွခ်ည္လားဘိုးဘိုးေလးရ ….”
“သိဆို ခုေရးေနတဲ့ေရႊရုပ္က အကယ္ဒမီပဲြျပီးမွ စိတ္ထဲထင္တာေတြ ေလွ်ာက္ေရးတာကိုး…..အဲေလ ….ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီမွာ အကယ္ဒမီပဲြလုပ္သက္ရင့္လာေတာ့ မွန္းတတ္ေနတာပါ…”
သို႕ႏွင့္ အကယ္ဒမီညေနသို႕ေရာက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
--------------------
မင္းသမီးေရႊရုပ္သည္ အကယ္ဒမီ၀န္းထဲအ၀င္မွာပင္ တရုတ္မိတ္ကပ္ပညာရွင္“ရမ္းျပင္”နဲ႔ ခလုတ္ခဏခဏတိုက္ေနေတာ့သည္။
“မာမီ…. မာမီကလဲ …လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေဘးကကပ္ေလွ်ာက္လို႕ေျပာရဲ႕သားနဲ႔ အခုပဲြက မာမီပဲြလား မီး ပဲြလား … ျပီးေတာ့ မာမီေနာ္ ၀တ္လာတာက ေအာၾကိဳက္ၾကီး…”
“အို….မီးကလဲ မာမီက မီးကိုလမ္းရွင္းေပးတာ မီးမၾကိဳက္လဲ ေဘးကေလွ်ာက္မယ္ေနာ္…… ”
ထိုအခါမွ ခဏတျဖဳတ္ အေမွာင္လံုးမ်ားဇာတ္ကားမွ တစ္ေျပးေနေသာ မင္းသမီးေရႊရုပ္ကို ကင္မရာမန္းေတြ ရမ္းခ်င္တိုင္းရမ္းလို႕ရသြားေလေတာ့သည္။ (ဓါတ္ပံုကိုကို မီးကုန္ယမ္း ကုန္ရိုက္တာကိုေျပာပါတယ္)
ထို႕ျပင္ အကယ္ဒမီပဲြအလွကို ရင္ခုန္စြာၾကည့္ေနတဲ့ ဘိုးဘိုးႏွစ္ဦးမွ အေတြ႕အၾကံဳမရိွေသးေသာ သု၀ဏၰအားကစားရံုေစာင့္ဘိုးဘိုးမွ
“ဟယ္ ….ဟိုဟာ ဘာလဲ …. အေမဇံုေတာထဲက လႊတ္လာတာလား”
ေနျပည္ေတာ္ဘိုးဘိုးသည္ ပါးစပ္ဟကာ အအံ့ၾသၾကီး အံ့ၾသသြားခဲ့ရသည္။ ဟုတ္ပါရဲ႕ၾကည့္စမ္းပါဦး အဓိကေတြသာ အဓိကထားတာ ေအာင္မေလး…အဲ့လိုသာ အဓိမကလို႕ကေတာ့ …ဟင္း…. အံ့ၾသစရာၾကီး ဒီေလာက္ေအးေနတာကို သူမို႕ အသားေဖာ္ျပီးေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး တစ္ႏွစ္မွ ဒီလိုမျမင္ဖူး ျမန္မာ့အကယ္ဒမီ ဆုေပးပဲြတဲ့ ပဲြတက္၀တ္စံုက လူရိုင္းေတာထဲကလို …..လူရိုင္းေတာထဲမွေတာ့ တိရစာၦန္ တစ္ေကာင္ေကာင္ရဲ႕ သားေရကိုဖံုးမွာေပါ့ ခုေတာ့ ေရႊေရာင္ပန္းခက္ကို အဓိကကို ဖံုးထားေလရဲ႕႔ဗ်ာ… အျမင္ဆိုးေပမယ့္ လႊတ္ၾကည့္လို႕ေကာင္းဗ်ား….
ေနျပည္ေတာ္ဘိုးဘိုးက လူငယ္မို႕ မ်က္စိအစာကို အငမ္းမရေကၽြးလိုက္ေလေတာ့သည္။ ထိုအခါသု၀ဏၰအားကစားရံုေစာင့္ဘိုးဘိုးမွ
“ငါေမးတာေျဖဦးေလ ဘိုးဘိုးေလးရယ္ …”
“ဟို…ၾကည့္ေကာင္းလို႕ပါ အဲေလ… သူက ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းအက်ၤ ီလို႕ေခၚပါတယ္ ဘိုးဘိုးၾကီးရယ္ …လူရိုင္းမဟုတ္ပါဘူး…”
ေနျပည္ေတာ္ဘိုးဘိုးေျဖအျပီးတြင္
“ဟယ္ ဟိုမွာေဟ့ အကယ္ဒမီေပးပဲြကို ေရလာခ်ိဳးတဲ့သူေတြ…”
ေနျပည္ေတာ္ဘိုးဘိုးကသု၀ဏၰအားကစားရံုေစာင့္ဘိုးဘိုးစကားကို ေအာ္ရီေတာ့သည္။
“ဟားဟား … ဘိုးဘိုးၾကီးရာ …အဲ့ဒါ ပဲြတက္၀တ္စံုပါဗ်… ”
“ေၾသာ္…. ပဲြတက္၀တ္စံုကလဲ …. ထမီေရလ်ားၾကီးဘဲ ..ဒါဆုိ ဟိုဘက္ရပ္ကြက္ထဲက ေကာင္မေလးေတြ ပဲြတက္၀တ္စံုေန႕တိုင္း၀တ္ျပီးေရခ်ိဳးၾကတာေပါ့…. ဟင္း……..”
ေနျပည္ေတာ္ဘိုးဘိုးသည္ ဘာမွရွင္းျပမေနေတာ့ … ထမီေရလ်ားတစ္ျဖစ္လဲ ပဲြတက္၀တ္စံုအားလည္းေကာင္း ၊ အခၽြန္အတက္ေတြနဲ႔ ပဲြတက္၀တ္စံုအားလည္းေကာင္း ထုိ႕ျပင္ နားကပ္နားဖက္နဲ႔ နာမည္ၾကီးမင္းသားၾကီးတစ္ဦးအား အံ့ၾသစြာျဖင့္လည္းေကာင္း ၊ ျမန္မာနိုင္ငံမွ ကင္မရာမန္း ၊သတင္းေထာက္မ်ား၏ ဆပ္ျပာသည္လင္ေပ်ာက္မႈအားလည္းေကာင္း သေဘာက်က်နွင့္ေငးၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။ ဒါကို သု၀ဏၰအားကစားရံုေစာင့္ဘိုးဘိုးမွ
“ဟယ္… ဟိုသူငယ္က်ေတာ့ေလးစားထိုက္တယ္ ျမန္မာတိုက္ပံုနဲ႕ ဆံပင္ကိုလဲ ေစတီပံုတည္ျပီး ေရႊခ်ထားေသးတယ္…”
“ဟားဟား… ဘိုးဘိုးၾကီးရယ္ ဒါက ေခတ္ဒီဇိုင္းဘဲ ၀မ္းေ၀းလို႕ေခၚတယ္…”
“ေၾသာ္…… တူးေ၀းဆိုရင္ ေစတီႏွစ္ဆူ ျဖစ္ႏိုင္တယ္…”
ကိုယ္သန္ရာကိုယ္ဆဲြေတြးရင္း မင္းသမီးေရႊရုပ္အား အင္တာဗ်ဴးေနရာသို႕ မ်က္လံုးေရာက္မိၾကေတာ့သည္။
“မေရႊရုပ္ ဒီႏွစ္အကယ္ဒမီကိုရင္ခုန္လား…”
“ေရ႔ႊရုပ္ကေတာ့ အကယ္ဒမီမရိွလဲရင္ခုန္ပါတယ္ …ရင္မခုန္ရင္ေသမွာေပါ့ေနာ္… ”
“မေရႊြရုပ္က ဘယ္ကားမွာပါတာလဲ….”
“ခဏတစ္ျဖဳတ္ အေမွာင္လံုးမ်ား…ကားပါ”
---------------------
“ခဏတစ္ျဖဳတ္ အေမွာင္လံုးမ်ားဇာတ္ကားမွ ဇာတ္ညႊန္းဆုကိုရရိွသြားပါတယ္… ရရိွတဲ့သူကေတာ့ ဇြတ္ေရးႏွင့္ ရမ္းတုတ္ တို႕ႏွစ္ေယာက္ဘဲျဖစ္ပါတယ္ …”
အခန္းနားတစ္ခုလံုး ေ၀းကနဲေအာ္လိုက္ၾကသည္ နဂိုကတည္းက ထိုႏွစ္ေယာက္ရမည္လဲမွန္းထားၾကျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဆုရသည့္သူႏွစ္ဦးမွ တစ္ဦးသည္ အသက္ငယ္ေသးသည္ အသက္သံုးဆယ္ခန္႕႔ပင္ျဖစ္သည္။ ထိုႏွစ္ေယာက္စင္ေပၚေရာက္ျပီး ေက်းဇူးတင္စကားအေျပာတြင္ အသက္သံုးဆယ္အရြယ္ခန္႕ပုဂၢိဳလ္မွ
“ဒီကားကို ကၽြန္ေတာ္ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ့္ငါးႏွစ္ကတည္းက အသည္းထဲစဲြေနျပီး အဲ့အခ်ိန္ထဲက သေႏၶ
တည္လာခဲ့တာမို႕ ဆုရတာကို ကၽြန္ေတာ္ အလြန္၀မ္းသာပါတယ္…”
သု၀ဏၰအားကစားရံုေစာင့္ဘိုးဘိုးမွ မေနႏိုင္ဘဲ
“ေဟ့ေရာင္ ဘိုးဘိုးေလးမင္းၾကည့္စမ္း အ့ဲတစ္ေယာက္ အလြန္ဆံုးရိွမွ အသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္ေပါ့ … ဒီဇာတ္ကားကို သူလြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ့္ငါးႏွစ္ဆိုေတာ့ သူ အသက္ဆယ့္ငါးႏွစ္ကတည္းက ဇာတ္ညႊန္းေရးစားလာတာလား..”
အေျဖရခက္သည့္ေမးခြန္းေၾကာင့္ ေနျပည္ေတာ္ဘိုးဘိုးေလးသည္
“သိပါဘူးဗ်ာ”ဟုသြက္သြက္ေျဖသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကင္မရာကမင္းသမီးေရႊရုပ္ဆီကို ခ်ိန္ရြယ္ထားသည္။ ျပီးေတာ့ တစ္ႏိုင္ငံလံုးကိုတိုက္ရိုက္လႊင့္ေနတာလဲျဖစ္သည္။ ဒါကိုမင္းသမီးမွ သတိမျပဳမိ ေဘးမွာရိွေသာတစ္ေယာက္နွင့္ ေတြ႕ကရာမင္းသမီးအေၾကာင္းေတြအတင္းတုတ္ရင္း ႏွပ္ေခ်းဖတ္ကေလာ္ကာ လက္ညိွဳးနွင့္လက္မၾကားထဲထည့္္လံုးေနေတာ့သည္။ ထို႕ေနာက္
“ေရႊရုပ္ ဟိုမွာနင့္ပံု …”
ေရႊရုပ္လန္႕သြားသည္။ မလန္႕ခံံနိုင္ရိုးလား ။ သူမ ႏွပ္ေခ်းဖတ္ခြာေနသည္ဘဲ ထိုႏွပ္ေခ်းဖတ္ကို လန္႕သြားရင္း ေဘးမွာရိွေသာ မင္းသမီးအား ခြံ႕လိုက္ေလေတာ့သည္။ မဟုတ္ရင္ ေရႊရုပ္ႏွပ္ေခ်းဖတ္ခြာတာ တစ္ႏိုင္ငံလံုးသိရခ်ည္ရဲ႕…
“ေရႊရုပ္ ဒီနွစ္ေတာ့လံုလံုျခံဳျခံဳပါလား…”
ေရႊရုပ္သည္ျပံဳးလိုက္ရင္း
“ဒီႏွစ္ကိုယ္ရမယ္ထင္တယ္ ..စင္ေပၚတက္ရင္ မရိုင္းေအာင္လို႕ပါ ႏို႕မဟုတ္လို႕ကေတာ့ …အဟင္းဟင္း …. ဟိုတစ္ေယာက္ထက္ကိုု သာေအာင္၀တ္ဦးမွာ…”
ေဘးမွမင္းသမီးသည္ ေရႊရုပ္ျပေသာေနရာအားလိုက္ၾကည့္သည္။ ထို႕အတူ ဘိုးဘိုးႏွစ္ဦးသည္လဲ လိုက္ၾကည့္မိသည္။ ထို႕ျပင္ ပါးစပ္ေတြမွလည္း တညီတည္း
“အဓိကမ…”
ထို႕ေနာက္ ေရႊရုပ္သည္ ေဘးကမင္းသမီးအား
“ဟုတ္တယ္ သူမ်ားကိုလက္ခုပ္တီးေပးရံု ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံရံုလာတဲ့ ဟာေတြ နင္ၾကည့္ပါလား အကုန္လံုး ဟာတာလြတ္ထြက္ေတြခ်ည္းဘဲ… အဟီးဟီး…”
“ေရႊရုပ္ျဖစ္ပါတယ္ရွင္…”
“ဟဲ့ေရႊရုပ္ သူမ်ားအတင္းေျပာေနတာနင့္ကိုေခၚကုန္ျပီ… နင္ဆုရျပီဟဲ့ …”
ေရႊရုပ္သည္ စတိတ္စင္ရိွရာသို႕သြားရန္ထရပ္လိုက္စဥ္
“၀ုန္း…၀ုန္း…၀ုန္း..”
“ဟဲ့ေသာက္ေခြး…”
အလံုးေပါင္းမ်ားစြာကင္မရာတို႕က မ်က္ႏွာကို ခိုက္မိေတာ့မတတ္တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ရိုက္ၾကေလသည္။ ကင္မရာမန္းေတြလဲ သူတို႕ကိုယ္တိုင္ တီဗၤီမွာပါခ်င္သည္ထင္၏ ။ ဇြတ္ကို ဆပ္ျပာသည္လင္ေပ်ာက္ေတာ့သည္။ ကင္မရာေတြေပၚကင္မရာေတြဆင့္ၾကသည္။ သူတို႕ရိုက္သည့္ပံု ဘယ္ေနရာမွာ ေကာင္းမည္နည္း။ ပံုထဲမွာ ကင္မရာေတြဘဲျမင္ရေတာ့မေပါ့။ မဟုတ္ရင္လဲ ေရႊရုပ္ေခါင္းဘဲပါမည္ေပါ့။ စပ္စလူးစိန္ၾကေလျခင္းေနာ္။
-----------
“ေရႊရုပ္သည္ သူ၏က်ရာဇာတ္ရုပ္တြင္ အေမွာင္ထဲ၌ အကန္းႏွမ္းစမ္းသလိုတြားသြားျခင္း၊ လက္နိုပ္ဓါတ္မီးအလင္းေရာင္အား ပိတ္ခ်င္လိုေသာအခါ ရိွသမွ် အ၀တ္မ်ားျဖင့္အုပ္ျခင္း ေတြ႕ကရာၾကြက္တြင္းထဲ ဇြတ္ကနဲထိုးျပီး ေပ်ာ္သြားသည့္အခ်ိန္ အမႈအယာအျပင္ …. ဇာတ္ကားတစ္ခုလံုးတြင္ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲထဲ အပီျပင္ဆံုးသရုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္းတို႕ေၾကာင့္ ယခုႏွစ္ အကယ္ဒမီဆုကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ရရိွသြားတာျဖစ္ပါတယ္…”
ခဏတစ္ျဖဳတ္ အေမွာင္လံုးမ်ား ဇာတ္ကားကို ျပသေတာ့သည္။ ထိုအခါ သု၀ဏၰအားကစားရံုေစာင့္ ဘိုးဘိုးမွ
“ဒီဇာတ္ကားမင္းၾကည့္စမ္း….. ဟိုတေလာကလာတဲ့ တရုတ္ကားအတိုင္းဘဲေနာ္ ….ၾကည့္စမ္း အေမွာင္ထဲမွာ ကလစ္ေပ်ာက္တာက အစ ….ဟယ္ အဲ့အခန္းေလး …အဲ့အခန္းေလး ….ကြတ္တိၾကီးပါလား ….ဟင္ ခိုးခ်ထားတာ ….ခိုးခ်ထားလိုက္ၾကတာ …. ဒါကို အကယ္ဒမီေပးတယ္ …သြားျပီေဟ့….သြားျပီ…”
“ဟာ …ဘိုးဘိုးၾကီးကလဲ အဲ့တရုတ္ကားက ဘယ္မွာရိုက္တာလဲ …. ”
“တရုတ္ျပည္…”
“ဒါကေရာ ”
“ျမန္မာျပည္..”
“တူလား…”
“မတူပါဘူး…..”
“မတူဘူးဆို အကယ္ဒမီေပးလို႕ရတယ္ ဘိုးဘိုးရဲ႔….”
“ေဟ…ဟုတ္လား..”
“ဟုတ္တယ္ ကဲ အကယ္ဒမီလဲအကုန္ေပးျပီးျပီ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္ ဘိုးဘိုးၾကီးရာ….”
-------------------------
ေနျပည္ေတာ္ဘိုးဘိုးသည္သု၀ဏၰအားကစားရံုေစာင့္ဘိုးဘိုး မတားခင္မွာပင္ျပန္သြားေတာ့သည္။ ေတာ္ၾကာ မေျဖနိုင္သည့္ေမးခြန္းမ်ားေမးေနပါက အခက္ေတြ႕ႏိုင္ေတာ့သည္။ ထို႕ျပင္ ေနျပည္ေတာ္ဘိုးဘိုးျပန္သြားေတာ့ သု၀ဏၰအားကစားရံုေစာင့္ဘိုးဘိုးမွာလဲ ထိုဗ်ဳတ္စဗ်င္းေတာင္းပဲြအား မၾကည့္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ သူ၏ သလြန္ကိုသြားကာ ေျခဆန္႕လိုက္ေလေတာ့သတည္း
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ျပံဳးေပ်ာ္ႏိုင္ပါေစ
ေရႊရုပ္