ရန္ကုန္ကို မသြားေတာ့ဘူး............ :P

Geschrieben am 24.08.2011 von pothi
Stimmung: .

တခါက အညာဘက္မွ ေတာသားၾကီး တစ္ဦးသည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိ ေစ်းတစ္ခုတြင္ ကုန္မ်ား၀ယ္ရန္ အေၾကာင္းဖန္လာသတဲ့။ ရန္ကုန္ကိုလည္း တစ္ခါမွမေရာက္ဖူး၊ မိမိတို႔ရြာမွ ကားစီးသြားလွ်င္ ေရာက္တယ္ ဆိုတာေတာ့ သိတယ္တဲ့ ရန္ကုန္သား ျဖစ္ဖူးေသာ ရြာဦး ဆရာေတာ္က လိပ္စာေလး ေရးေပးကာ ကူညီလိုက္လို႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ပဲ အရဲစြန္႔ျပီး ရန္ကုန္သို႔ တက္လာ ခဲ့ေတာ့တယ္။ ရန္ကုန္ကားဂိတ္ ေရာက္ေတာ့ ေတာသားတို႔ ထံုးစံအတုိင္းေပါ့ ဘယ္သြားလို႔ ဘယ္လာရမွန္း မသိဘူးတဲ့။ ေယာင္ေပ ေယာင္ေပနဲ႔ အနားက ျဖတ္သြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ဘုန္းဘုန္း ေရးေပးလိုက္တဲ့ စာကိုျပျပီး အကူညီ ေတာင္းလိုက္တာေပါ့။ ထိုလူက ကူညီရွာပါတယ္။ သူ႔ကို ကားတစ္စီးေပၚ တင္ေပးလိုက္ျပီး ဆင္းရမယ့္ မွတ္တိုင္ကို စပယ္ယာကို ေျပာထား ေပးခဲ့သတဲ့။ သူကိုယ္တိုင္လဲ မွတ္ထားတာေပါ့။ ဘာတဲ့ “မဂၤလာေစ်း” ဆိုလားပဲ။ ကားစီးလာရင္း ခဏမွ်ၾကာေတာ့ သူေတာ္ေတာ္ေလး ေညာင္းလာေတာ့တယ္။ ရြာကေနကားစီးလာရတဲ့ခရီးကလဲ ရွိခဲ့ေသးတာကိုး။ ေတာ္ေတာ္ေလး ပင္ပန္းလာတယ္ထင္ပါရဲ႕ ေခါင္းထဲလဲ မူးေနာက္ေနာက္ျဖစ္လာတာနဲ႔ သူ႔ေရွ႕မွာထိုင္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကို အကူညီ ေတာင္းလိုက္သတဲ့။

“ အမ ဟိုဘက္ နဲနဲေလး တိုးေပးပါလား ၊ ဖင္ေလးနဲနဲ ခ်ခ်င္လို႔ပါ ”
“ ဘာ……. ဘာေျပာတယ္… ျပန္ေျပာၾကည့္စမ္းပါဦး ”
“ ဟုတ္ကဲ့. ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ေညာင္းလာလို႔ ပါဗ်ာ၊ ေက်းဇူးျပဳျပီး ေတာ့ေပါ့ ဖင္ေလး ခ်ခ်င္လို႔ပါဗ်ာ ေနာ္…. ”
“ ရွင္ မိုက္ရိုင္း လွခ်ည္လား ၊ လူကို ဘယ္လို အစားမ်ိဳးထဲက ေအာင့္ေမ့လို႔လဲ ၊ ဒီမွာ ကားစပယ္ယာ ကားကို အခုခ်က္ျခင္း ရပ္ေပးပါ။ ”
ေအာ္က်ယ္ ေအာ္က်ယ္ အသံမ်ားေၾကာင့္ လူေတြ အကုန္လံုး ၀ိုင္းၾကည့္ ကုန္ၾကတယ္။ ဒီမွာ စပယ္ယာေလး ေရာက္လာျပီး
“ ဘာျဖစ္ၾကတာလဲဗ်ာ ”
“ ဒီမွာ ကၽြန္မကို လာေဆာ္ကား ေနတယ္ေလ၊ ဒီလို လုပ္လို႔ရမလား ဟင္းးးးးး၊ ခုခ်က္ခ်င္း ရဲစခန္းသြားမယ္”
ဒီမွာ စပယ္ယာေလးက “ ကဲ ဒီက အကိုၾကီးက ဘယ္လို ေစာ္ကားတာလဲ ေျပာ ”
“ မဟုတ္ပါဘူးကြာ ငါက ေညာင္းလြန္းလို႔ ဖင္ေလး ခ်ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတာပါကြာ ”
“ ဟာ မွားကုန္ပါျပီ အကိုၾကီးကလဲ အဲလို မေျပာရဘူးေလ ထိုင္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာရတယ္ဗ်ာ ဒုကၡပါပဲဗ်ာ”
“ ေဆာရီးပါ အမရယ္ ဒီက အကိုၾကီးက အညာသားမို႔ စကားေျပာ မတတ္တာပါ၊ ဟိုသေဘာမ်ိဳး ေျပာတာ မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔အစား ေတာင္းပန္ ပါတယ္ေနာ္ အမ။ ”
ကားစပယ္ယာေလး ၀င္ရွင္းျပေတာ့မွပဲ အားလံုး နားလည္ သြားၾကတယ္ေလ။
“ ကဲ အကိုၾကီး ေရွ႕မွတ္တိုင္ဆို အကိုၾကီး ဆင္းရမယ့္ မဂၤလာေစ်း မွတ္တိုင္ ေရာက္ျပီ ”
“ ေအးေအး ေက်းဇူးပဲ ငါ့ေကာင္ရာ ငါ့လေခြး မင္းကူညီလို႔ သာေပါ့ ”
“ ( _ )နံပါတ္ပါတဲ့ ကားကို စီးေနာ္ ” ကားေပၚမွာလဲ ထိုင္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ထိုင္ခ်င္တယ္ပဲ ေျပာေနာ္ လို႔ မွာခဲ့ေလ၏။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ရြာသားၾကီးဟာ သူ႔ရဲ႕ လြယ္အိတ္ေလးနဲ႔ မဂၤလာေစ်းကို ေရာက္ခဲ့ေလတယ္။ ရြာက မွာလိုက္တဲ့ ကုန္ေတြ စံုေအာင္ ပါလာတဲ့ စာရြက္ေလးနဲ႔ တိုက္ရင္း ၀ယ္ရင္းနဲ႔ အားလံုး ၀ယ္ျပီးသြားေတာ့ သူ၀င္လာတဲ့ အေပါက္ကို လိုက္ရွာသတဲ့။ မမွတ္မိေတာ့ဘူး သြားျပီ…… အဲဒါနဲ႔ အနီးမွာရွိတဲ့ မိန္းမၾကီး တစ္ေယာက္ကို ေမးၾကည့္ လိုက္တယ္။
“ ဟို အမၾကီး ကၽြန္ေတာ့ကို လူထြက္တဲ့ အေပါက္ေလး နဲနဲျပေပးပါလား ဗ်ာ”
“ ဘာ……. ”
“ ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ့ကို လူထြက္တဲ့ အေပါက္ေလး တစ္ခ်က္ေလာက္ ျပပါလားလို႔ ”
“ ရွင္ မိုက္ရိုင္းလွခ်ည္လား ” “ ဟဲ့ ေစ်းက လူၾကီးေတြကို သြားေခၚေပးစမ္း ” “ xxxxxxxxxxxxxxxxx ”
ေစ်းက လူၾကီးေတြ ေရာက္လာၾက ေတာ့တယ္။ အညာသားလဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ နဲ႔ေပါ့
“ ကဲ ဘယ္လို ျဖစ္ရတာလဲ ဗ် ”
ဒီမွာ မိန္းမၾကီးက ျဖစ္ေၾကာင္း ကုန္စင္ေအာင္ ေျပာျပ ေတာ့တယ္။ ဒီမွာလူၾကီးေတြက……
“ ကဲ ခင္ဗ်ားက ဘာလို႔ အဲလို ေမးတာလဲ ”ဆိုေတာ့
သူက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔
“ ကၽြန္ေတာ္ ၀င္လာတုန္းက မွတ္မိတယ္ဗ်၊ ေစ်း၀ယ္ရင္းနဲ႔ ျပန္ထြက္မယ္ ဆိုေတာ့ မမွတ္မိေတာ့တာ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီ အမၾကီးကို အကူညီ ေတာင္းရတာေပါ့ဗ်ာ ”
“ ေၾသာ္ ဒီလိုလား ”
“ ခင္ဗ်ား သြားရမွာက ( _ _ _ _ ) အတိုင္းပဲ၊ ကဲ မွတ္မိျပီေနာ္ ေနာက္ဆို ဒီလို မေမးနဲ႔ အျပင္ထြက္တဲ့ လမ္းလို႔ ေမးေနာ္လို႔ ျပန္ျပီး ေျပာျပလိုက္သတဲ့ ”
“ ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါပဲဗ်ာ ေနာင္ၾကီးတို႔ ကူညီလို႔ပါပဲ ငါ့လေခြး ”
ဒီလိုနဲ႔ ရြာျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္။ ရြာက အမ်ိဳးေတြ ကေတာ့ ေမးၾကတာေပါ့။ ရန္ကုန္က ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလား၊ ဘာလား ဆိုေတာ့..
အညာသားၾကီးက တစ္ခြန္းပဲ ျပန္ေျဖရွာသတဲ့

“ ေဟ့ ေနာက္တစ္ခါ ရန္ကုန္ဆိုရင္ ငါ့ပါးစပ္ကို တိတ္နဲ႔ အရင္ကပ္ျပီးမွ လြတ္ဟ ” တဲ့

                 အားလံုး ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ..........